Borowy Jar - piękny, przełomowy odcinek doliny Bobru (ok. 4 km) między Wzgórzem Krzywoustego a Siedlęcinem.

Już ponad 200 lat temu stał się celem spacerów jeleniogórzan. Urządzono tu ścieżki, wyposażone w barierki punkty widokowe, ustawiono ławeczki itp., a całą okolicę traktowano jak podmiejski park.  (…) W 1873 r. w okolicy zakrętu rzeki zwanego Końcem Świata powstała fabryka papiernicza Weltende (zniszczona pod koniec wojny, dziś widoczne są ruiny i pozostałości urządzeń wodnych). W 1865 r. brzegi rzeki w górnym krańcu przełomu spiął wiadukt kolejowy linii Jelenia Góra – Gryfów Śląski. (…) W latach 1924-25 u podnóża Wieżycy  zbudowano niewielką kamienną tamę (14,5 m wysokości), tworząc zaporowe Jezioro Modre (1 km dług.). Zlokalizowana przy zaporze elektrownia ma moc 1 MW. Ukoronowaniem turystycznej kariery Borowego Jaru była budowa w 1927 r. nad jeziorem stylowego budynku gospody turystycznej z małą wieżą widokową, które po wojnie otrzymało nazwę „Perła Zachodu”.

Po wojnie Borowy Jar na długie lata stracił swe walory, z powodu zanieczyszczenia rzeki przez jeleniogórską "Celwiskozę" (później "Jelchem"). Jednak po wstrzymaniu najbardziej uciążliwej dla środowiska produkcji wiskozy, a potem likwidacji zakładu, czystość Bobru systematycznie się poprawia i przełom znowu stał się miejscem wartym wycieczki. W 1989 r. przełom znalazł się w obrębie Parku Krajobrazowego Doliny Bobru.

[Z Encyklopedii Sudeckiej.]

Kamienny most na Bobrze został wybudowany w okresie od sierpnia 1863 (wbicie w Lubaniu pierwszej łopaty na budowie kolei w kierunku Jeleniej Góry) do sierpnia 1866 (otwarcie linii).  Był największą budowlą inżynieryjną w pierwszym etapie budowy Śląskiej Kolei Górskiej, zamykając od południa przełom Bobru (Borowy Jar).

W maju 1945r. most został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie. W 1950r. podjęto się jego odbudowy (włączenie do Planu Sześcioletniego = pieniądze), a 3 lata później oddano do użytku. Nowy most różnił się od swojego poprzednika (zbudowanego na wzór akweduktu rzymskiego) - autorem projektu był Bronisław Kędzierski, znany już przed wojną projektant kolejowych obiektów inżynieryjnych. 960 metrów sześciennych betonu i 35 ton stali dało solidny most o wysokości 40 metrów (wg innego źródła 33 metry).

Most służy do dziś - kursują po nim pociągi w stronę Szklarskiej Poręby i Gryfowa Śląskiego.

[Z informacji fruwających w Internecie.]

Skrzynka znajduje pod okazałym dębem, powinniście ją zauważyć :)