Dawny Park Hibnera to park pofabrykancki, początkowo zajmował obszar pomiędzy ul. Pabianicką, Doroty a z wschodniej strony przylegał do zabudowań fabryki wyrobów wełnianych Leonhardt, Woelker i Girbardt. Obecnie ta część parku im. Legionów jest zabytkiem (nr rej.: A/329 z 29.12.1992).

Fabryka założona została w 1878 roku przez Ernsta Leonhardta – Saksończyka, który przybył do Łodzi w 1877 roku i wraz ze swoim szwagrem Wilhelmem Woelkerem oraz sprowadzonym do miasta Saksończykiem Hilamarem Girbardtem, zakupił w wówczas podłódzkiej wsi Dąbrowa ziemię i wybudował fabrykę produkującą przędzę czesankową, sukno i tkaniny.

Nazwisko fabrykanta dało nazwę położonemu obok placowi zwanemu Rynkiem Leonarda – obecnie Plac Niepodległości.

Pierwsza cześć parku powstała prawdopodobnie w 1888 roku, wówczas też powstał pałac w którym mieszkał Leonhardt, a obecnie znajduje się Urząd Stanu Cywilnego – Łódź Górna.

Drugą część parku sięgającą od ul. Doroty do ul. Bednarskiej fabrykant zakupił w 1905 roku dla swoich wspólników, którym wybudował domy. Obecnie mieszczą się w nich Państwowy Dom Dziecka im. Stanisława Jachowicza oraz przedszkole. Ta część parku została urządzona przez sprowadzonych do tego celu niemieckich ogrodników. Wówczas też zamknięto ul. Doroty, tak by połączyć dwie części parku, ogrodnicy starali się również wizualnie ujednolicić obydwie części parku, dlatego w nowej części wsadzano duże drzewa.

Początkowo park był ogrodzony i zamknięty dla publiczności, dwa wejścia prowadziły od ulicy Bednarskiej oraz od Pabianickiej przy obecnym placu Niepodległości.

d. Park Hibnera 

W parku znajdowały się obecnie nieistniejące stawy, których woda służyła do produkcji w pobliskiej fabryce, jeden z nich – znajdujący się przed pałacem od strony ul. Pabianickiej służył również do kąpieli.

Część północno-zachodnia parku przeznaczona była na sad owocowy, a w części południowej przy ul. Bednarskiej znajdowały się korty tenisowe.

Z zakładami włókienniczymi Leonhardta, Woelkera i Girbardta związana jest również historia budynku Pod Góralem. Budynek wybudowany ok. 1910 roku według projektu Leona Lubotynowicza dla Witolda Jana Starowicza, dyrektora zakładów. W 1938 roku park wraz z fabryką zakupił Markus Kohn.

Okres II wojny światowej

W czasie wojny z fabryki jak i budynków korzystali Niemcy, a po wojnie park zarządzany był przez Zakłady Przemysłu Wełnianego. W przylegającej fabryce hitlerowcy utworzyli warsztaty lotnicze, a sam park był zaniedbany, wycięto cześć drzew, zniknęły pergole.

Lata 50. XX wieku

W 1952 roku podjęte zostały prace porządkowe:

zasypano dwa z trzech stawów (kolejny wysechł w późniejszych latach),

zlikwidowano sad,

wytyczono nowe alejki,

dosadzono drzewa,

park został udostępniony mieszkańcom Łodzi.

Lata 60. XX wieku

W latach 60. korty tenisowe zostały zlikwidowane i w ich miejscu powstał plac zabaw.

Obecnie

W marcu 2005 roku otwarto Ośrodek Sportu i Rekreacji Angelica, jest to kompleks sportowy z podziemnym parkingiem wybudowany przez Wyższa Szkoła Informatyki. W jego skład wchodzą baseny, hydromasaże, jacuzzi, zjeżdżalnia i sztuczna rzeka, a także siłownia, fitness, hala sportowa, sauny. Korzystać z niego mogą nie tylko studenci i pracownicy Uczelni, ale także wszyscy mieszkańcy miasta. Ośrodek otrzymał imię wnuczki założycielki Wyższej Szkoły Informatyki Anieli Bednarek.

Opis w całości pochodzi z Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_im._Legion%C3%B3w_w_%C5%81odzi

Kesz umieszczony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Willi Leonhardta. 
Zmieniona lokalizacja po reaktywacji. 
Proszę o dokładne maskowanie i delikatne obchodzenie się z keszem.

  Pod śniegiem może być ciężko i zostawiacie ślady więc zaleca się poczekanie na roztopienie się puchu.