OPIS MIEJSCA:
Pierwsza linia kolejowa na ziemiach niemieckich została uruchomiona w 1836 roku i połączyła Norymbergię z miastem Furth. W tym samym roku kilka miesięcy później został powołany w Szczecinie Komitet Kolei Berlińsko-Szczecińskiej (Berlin-Stettiner Eisenbahn Komitet). Komitet ukonstytuował się w 1835 roku i zrzeszał m.in. szczecińskich kupców F. Schillowa, W. Gribela, E. Endella. Jednym z przedstawicieli Berlina w tym komitecie był bankier I. Mendelsohn. Kapitał zakładowy spółki utworzonej w celu budowy linii wynosił 7 572 000 marek, jednak środki prywatnych inwestorów okazały się jednak niewystarczające i konieczne okazały się dotacje państwowe w kwocie 1,5 mln marek.
Projekt budowy opracował Friedrich NeuhaUs, w którym wykorzystał praktyczne doświadczenia zdobyte przy budowie linii kolejowych w innych krajach Europy. Linię oddano do użytku 15 sierpnia 1843 r. Początkowo na linii kursowały dwie pary pociągów, tylko we dnie. Prędkość podróżna składów nie przekraczała 40 km na godzinę. W 1851 r. na trasie zaczęły kursować także pociągi nocne. Projekt przedłużenia linii do Stargardu stworzono w 1842 r. Oddano ją do uzytku 1 maja 1846r. W 1852 roku spółka zarządzająca linią posiadała 28 lokomotyw, 72 wagony osobowe i 210 towarowych.
W latach 1856-58 został wzniesiony gmach przy dzisiejszej ul. Korzeniowskiego 1, który był siedzibą spółki Dyrektorium Kolei Berlińsko-Szczecińskiej. Zaprojektował go w stylu późnego klasycyzmu królewski radca budowlany architekt berliński Eduard Knoblauch. Gmach ten był jednym z pierwszych budynków użyteczności publicznej na terenie Nowego Miasta. Detale architektoniczne, takie jak głowice kolumn czy podpory pod balkonami, są odlewami metalowymi. Pozostałe elementy wykonano ze stiuku. Nad środkowym trójosiowym ryzalitem na attyce pierwotnie stały figury, które zostały zniszczone w 1945r., kiedy spalił się dach. Jedyne oryginalne zachowane wnętrze to sala konferencyjna. Podobno do lat 80. zachowane było stare umeblowanie, natomiast w gabinecie Dyrektora znajdowała się piękna szafa z wielkim lustrem oraz rzeźbionymi ornamentami. W ramach modernizacji zostało to wszystko wyrzucone i zastąpione nowymi nowoczesnymi meblami.
Kamienica narożna przy al. 3 Maja 21 powstała w latach 1853-54 w stylu neorenesansowym. Kolej wykupiła ją na swoje potrzeby na początku XX w. W wyniku przeróbek w latach 60. ubiegłego wieku kamienica ta została pozbawiona własnej klatki schodowej. Kolejny budynek przy dawniejszej Karlstr. 2 (należący dziś do ul. Korzeniowskiego 1), został zbudowany w latach 1857-1858. Obiekt wybudowano pierwotnie dla Prowincjonalnej Dyrekcji Podatków, która początkowo miała swoją siedzibę na Łasztowni przy dzisiejszej ul. Energetyków. W 1938 r. budynek został włączony do Dyrekcji Kolei, a w 1939 r. wybudowano łącznik między tym budynkiem, a gmachem Dyrekcji przy dzisiejszej ul. Korzeniowskiego, likwidując tym samym ogród, który tam się znajdował.
W sumie w najbliższej okolicy do zarządu Kolei Berlińsko-Szczecińskiej należały budynki w okolicy ulic 3 Maja, Korzeniowskiego i Pl. Zawiszy Czarnego. W pobliżu, przy placu Zawiszy znajduje się tez wyjście ze schronu pod dworcem kolejowym, z przyczyn oczywistych na codzień.
Źródło: Pommersche Zeitung, R. 1853, Szczecińska Galeria Pamiątek, opracowania Biura Dokumentacji Zabytków w Szczecinie, opracowania Regionalnego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków w Szczecinie.
OPIS SKRZYNKI:
Mikromagnetyczna fiolka. Koordy wydają się prawidłowe, choc lekko pływały - znalazcę proszę o korektę. Skrzynka ukryta na wysokości ok. 80cm. Do zaliczenia skrzynki potrzebne będzie hasło - podpowiedź jest zapisana w logbooku.