Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1328 roku, kiedy to wielki mistrz krzyżacki Werner von Orseln przekazał Zegelin (Zelgno) toruńskim benedyktynkom, w rękach których pozostało do 1430 r. W 1526 roku na mocy przywileju Zygmunta I Starego, połowa wsi wraz z folwarkiem stała się własnością Jakuba Rakuscha (Rakusza). W 1885 roku do majątku Zelgno należał również folwark Bezdół. Wieś miała wtedy 299 mieszkańców, a cały majątek ziemski miał łącznie 731 ha powierzchni. Po II wojnie światowej Zelgno było siedzibą urzędu gminy, który to status utraciło w roku 1954.
W centrum wsi znajdował się kościół ewangelicki (ukazany na jednym z poniższych zdjęć, który po II wojnie został rozebrany, a na jego miejscu postawiono szkołę tysiąclatkę. Pozostała tylko pastorówka.
Kesz znajduje się przy pozostałościach założonego na początku XX w. ewangelickiego cmentarza, przeznaczonego dla mieszkańców wsi i majątku Zelgno, oraz okolicznych miejscowości. Użytkowany do lat 40. XX wieku (ostanie pochówki w czasie II wojny światowej). Po wojnie ulegał stopniowej dewastacji.
Mimo, że jest to miejsce zaniedbane, bardzo proszę o zachowanie należytej dla tego miejsca powagi. Proszę uszanować spoczywających tam ludzi.