Parafia Nowa Sarzyna leży w diecezji przemyskiej przy trasie Leżajsk - Stalowa Wola. Jej powstanie wiąże się ściśle z powstaniem miasta Nowa Sarzyna, które w zamyśle władz PRL miało mieć socjalistyczny charakter. Po usunięcu katechizacji ze szkół w 1960 r. wytworzyła się potrzeba tworzenia punktów katechetycznych na terenie miasta odległego o 4 - 5 km od kościoła parafialnego w Sarzynie . W tym celu w 1968 r. Ks. Jan Warchał proboszcz parafii Sarzyna kupuje od p. Katarzyny Łyko pięcioarową działkę wraz z zabudowaniami na terenie wsi Ruda Łańcucka. Dom ten był też miejscem częstego odprawiania Mszy św. na co ks. biskup przemyski Ignacy Tokarczuk Ignacy Tokarczuk wyraził zgodę. Jednak na budowę świątyni nie było zgody władz państwowych.

W 1970 r. nastąpił kryzys polityczny spowodowany rozruchami robotników na Wybrzeżu. Tę sytuację wykorzystali księża Jan Warchał i Stanisław Turek do utworzenia placówki duszpasterskiej. Na wyżej wspomnianej działce w Rudzie Łańcuckiej budynek gospodarczy zaadoptowano na kaplicę w ciągu jednego dnia. 24 grudnia 1970 r. odprawiono pierwszą Mszę św. tzw. Pasterkę, natomiast 16 stycznia 1971 r. Ks. bp Ignacy Tokarczuk z parafii Sarzyna wydzielił miejscowości Rud a Łańcucka i Nowa Sarzyna, tworząc z nich Parafię N.M.P. Królowej Polski w Nowej Sarzynie. Podczas Mszy św. 21 lutego 1971 r. bp Ignacy Tokarczuk p oświęcił nowy kościół i mianował ks. Stanisława Turka rektorem przy tym kościele. Władze państwowe nie uznawały ani parafii, ani ks. Stanisława Turka jej administratora. Mimo prześladowań administratora parafii jak i parafian, jakby na przekór władzy, parafianie pod kierunkiem ks. Stanisława Turka wybudowali punkt katechetyczny wraz z wikarówką. Władze nie dały za wygraną. Parafian spotykało wiele szykan, m.in. rozprawa sądowa związana z nielegalną przebudową wytoczona Ks. Janowi Warchałowi 7 czerwca 1971 r. zakończona karą grzywny w wysokości 23000 zł. Tak władza lud owa ukarała wierzących, którzy w ramach protestu przekazywali wpłaty po kilka groszy na pokrycie tej grzywny. Wpłynęło tysiące wpłat (!) nie tylko z Nowej Sarzyny, ale także z okolicznych miejscowości. Ponieważ budowa nowego kościoła nie wchodziła w grę parafianie przy dużym udziale ks. wikarego Józefa Czernika rozpoczęli upiększanie kościoła i jego otoczenia. W lipcu 1978 r. przy aprobacie ks. bp Ignacego Tokarczuka Rada Parafialna na czele z ks. Stanisławem Turkiem podjęła decyzję o budowie okazałego murowanego kościoła. Ponieważ na aprobatę władz nie można było liczyć, zaczęto potajemnie gromadzić materiały budowlane, zabiegać o poszerzenie działki pod budowę oraz wykonanie planów budowlanych. Dnia 29 marca 1979 r. wytyczono linie fundamentów kościoła . Przy tej czynności okazało się, że należy rozebrać istniejący kościół. Oficjalnie budowa rozpoczęła się 2 kwietnia 1979 r. W tym czasie każdego dnia pracowało od 72 do 185 parafian. Ze względu na miękki grunt ławy fundamentowe mają 2,4 m szerokości i są zbrojone. Od 13 do 17 kwietnia trwały prace murarskie przy dolnym kościele. Wszystkie prace były wykonywane nieodpłatnie. Od 4 maja 1979 r. ruszyły prace budowlane górnego kościoła. średnio każdego dnia pracowało 60 - 100 osób. Już 14 lipca br. rozpoczęto budowę dachu, który miesiąc później został pokryty b l achą ocynkowaną. Jednocześnie wstawiano okna i drzwi oraz centralne ogrzewanie w dolnym kościele. 4 listopada 1979 r. została odprawiona pierwsza Msza św. w dolnym kościele, a 18 grudnia tego roku biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk dokonał jego poświęcenia. Wykonano marmurową posadzkę, ołtarz i chrzcielnicę, kasetony z różnych rodzajów drzewa na suficie oraz boazerię na ścianach. Do tego wszystkiego prof. Stanisław Jakubczyk z Krakowa zaprojektował polichromię i witraże. Powstały także plebania, budynki gospodarcze i dzwonnica z trzema dzwonami wykonanymi przez firmę Felczyńskich z Przemyśla, a także metalowe ogrodzenie placu kościelnego i plebani. 
Opis pobrany ze strony parafii: http://www.parafia.nowasarzyna.pl/