OPIS MIEJSCA:

Wiadukt wybudowano prawdopodobnie w latach 1890 - 1900 (brak dokładniejszych danych technicznych). Znajduje się w ciągu ulicy Druckiego - Lubeckiego w Szczecinie i przechodzi przez tzw."Doliną Śmierci".

Są dwa warianty legendy o powstaniu tej nazwy: 

Pierwsza: w czasie II wojny światowej w okolicy był obóz jeniecki. Jeńcy pracowali w stoczni przy budowie łodzi podwodnych. Kiedy pod koniec wojny alianci bombardowali w nalotach dywanowych zakłady znajdujące się nad Odrą ludzie ci nie mieli gdzie się schować. Po nalotach okazało się, że większość z nich zginęła, jest to pierwsza wersja.

Druga wersja to, że w 1945 roku komunikacja miejska kursowała ze strony Śródmieścia i Golęcina do mostu z powodu zawalonych przęseł wiaduktu, które leżały na dnie doliny. Z jednej strony doliny dojeżdżała linia tramwajowa "7", a z drugiej strony linia "6". Pasażerowie w związku z tym musieli się przesiadać schodząć po prowizorycznych schodach pod ruinami zwalonego wiaduktu i ponownym wspinaniu się po skarpie w górę. Dodatkowo brak oświetlenia sprzyjał napadom w tym miejscu, które na długo zyskało w świadomości ludzi to złowieszcze miano.

Do roku 1945 wiadukt posiadał konstrukcję 9-przęsłową, jednak dwa przęsła skrajne zostały zniszczone (wysadzone przez wycofujące się ze Szczecina wojska niemieckie) w czasie działań wojennych. Przęsła i podpory pośrednie posiadają konstrukcję stalowa, a przyczółki betonową. Po odbudowie powojennej wiadukt jest konstrukcją 7-przęsłową, o dźwigarach głównych stalowych i pomoście zespolonym z belek stalowych i płyty żelbetowej. Długość teoretyczna przęseł wiaduktu wynosi 7x23,01 = 161,07 m.

W latach 1962/63 wykonano kapitalny remont i wzmocnienie wiaduktu przystosowując go do I klasy obciążenia taborem samochodowym oraz obciążenia taborem tramwajowym.

W dniu 28.11.02 roku w trzecim przęśle wiaduktu (od strony centrum) stwierdzono przerwanie żelbetowej płyty pomostu (po przejeździe przeciążonego TIR-a). Dopiero  na przełomie listopada i grudnia 2006 rozpoczęto prace przy remoncie wiaduktu drogowego. Trzeba było wymienić płyty wiaduktu, wzmocnić go by mogły po nim jeździć samochody ważące 30 ton. Użytkownicy wiaduktu zapewne zauważą jeszcze jedną zmianę, zniknęły z niego tory tramwajowe, które od lat były nieużywane. Remont trwał do 28 lipca 2007.

Zdjęcia, oraz historia remontu wiaduktu TUTAJ.

UWAGA!!! DLA ZAINTERESOWANYCH teren pod i w koło wiaduktu oraz przyległych ulic jest zaśmiecony.

OPIS SKRZYNKI:

Trzeba szukać "Pudziana".