Pobierowo to miasteczko, które jest starym lennem rodziny Kleis i pozostało w rękach tej rodziny do 1772r, kiedy to w Berlinie umarł hotelarz Ludwig Leopold Georg von Kleist. Jego matka sprzedała później Pobierowo staroście Kleist, a następnie miasteczko zostało przejęte przez osobę spoza rodziny i w 1789r otrzymał je, za 22 tysiące Talarów, niejaki Rickman, dotychczasowy dzierżawca Pobierowa. Po jego śmierci, w 1810r miejscowość przejął jego młodszy syn Carl Davod, którego syn Hugo było ostatnim posiadaczem Pobierowa z tej rodziny. Przez kilka miesięcy roku 1895 Pobierowo było w rękach jego 5 synów.

W drugiej połowie XIX w. Pobierowo, podobnie jak inne okoliczne wioski zaczęła tracić swój rolniczy charakter, a to na skutek tego, że ziemia uprawna była zasypywana piaskiem z brzegu morskiego. O ile w roku 1886 w księgach ziemskich zarejestrowanych jest kilkudziesięciu rolników, to na początku ubiegłego obecnego stulecia zaledwie trzech. W roku 1820 nastąpiło oddzielenie chłopów od majątku ziemskiego należącego od lat do rodziny von Kleistów. Chłopi osiedlili się na zachód od majątku i utworzyli gminę Małe Pobierowo, podczas gdy majątek zachował nazwę Duże Pobierowo. Taki podział na Małe i Duże Pobierowo jest wciąż żywy i używany wśród stałych mieszkańców. W roku 1896 został odkupiony przez niejakiego Roberta Krause.

Pierwszych plażowiczów i amatorów Bałtyckich fal w Pobierowie, określa się na około 1907r, kiedy to rolnik Frohreich wybudował nad morzem pierwszy hotel z bogatą bazą noclegową o nazwie „Seeblick”. Inne rodziny osiadały się po zachodniej stronie miejscowości. W okolicy hotelu powstawały nowe budynki,a w późniejszym okresie powstała masarnia ,piekarnia i pierwsze pensjonaty z miejscami do wynajęcia dla turystów. Około 1939r Krauze, właściciel posiadłości dał do podziału około 3000 mórg lasu w Pobierowie, berlińskiemu przedsiębiorcy Gervais. Ten podzielił Pobierowo w ten sposób, że na każdej mordze przypadały 3 miejsca do budowania o powierzchni 800m2 + 100m2 na drogi. Jak wykazywało ogłoszenie w gazecie, cena zakupu jednego terenu wynosiła ówczesne 663 RM. Osiedlanie się odbywało się przez reklamę i dzięki rozwinięciu w szybkim tempie komunikacji omnibusowej pomiędzy Berlinem i Pobierowem. W ten sposób Pobierowo, z piękną plażą, i coraz większą ofertą miejsc noclegowych do wynajęcia stało się ulubionym miejscem wypoczynku „berlińczyków” i z biegiem czasu przekonali się do niego Polscy goście, którzy coraz liczniej je odwiedzają Zróżnicowana baza noclegowa: hotele, pensjonaty, kwatery do wynajęcia, domki campingowe oraz bogata oferta rozrywkowo-gastronomiczna wypromowały Pobierowo na jeden z najintensywniej rozwijających się kurortów nadmorskich.