Jest to skrzynka z serii „Garść srebrników”. Jak nazwa mówi wewnątrz znajdują się numizmaty. Skrzynka jest ukryta w miejscu, które uważam jest warte odwiedzenia, nie tylko ze względu na ukrytą tu skrzynkę, ale również z uwagi na interesującą okolicę. Warto poznać historię tego miejsca, zazwyczaj burzliwą i mającą wpływ na historię naszego kraju. Tym razem jesteśmy w Chełmnie.

Chełmno już od wczesnego średniowiecza było grodem, leżącym na prastarej drodze łączącej grody kultury łużyckiej, drodze, która ma co najmniej 2500 lat. Zaistnienie chęci budowy katedry w tym miejscu potwierdzone odkryciem pozostałości bazyliki romańskiej z XI wieku mówi o specjalnej ważności miejsca w okresie wczesnochrześcijańskim. Grodzisko kultury łużyckiej, potem zasiedlenie tego miejsca przez Słowian istniejące tu cmentarzyska w pobliskim Kałdusie dają potwierdzenie na strategiczny punkt w starożytności. W XI-XII w. Chełmno pełniło funkcję grodu kasztelańskiego. Miasto to w 1228 Zakon Krzyżacki wybrał na stolicę ziemi chełmińskiej, w latach 1230-1250 było głównym miastem zakonu i siedzibą I Komturii), a 1236-1251 siedzibą diecezji chełmińskiej. 28 XII 1233 roku otrzymało prawa miejskie (odnowione po pożarze w 1251), które stały się wzorem dla lokacji około 200 miast wschodniopomorskich i mazowieckich. W tym czasie miasto nosiło także niemiecką nazwę Kulm (łac. Culm). Odtąd rozpoczął się największy rozwój miasta, które "wstąpiło" do Hanzy, jednak nie zyskało tak dużego znaczenia jak Toruń. Od 1466 na mocy pokoju toruńskiego miasto pozostało w granicach Prus Królewskich. Od 1473 i ponownie, reaktywowane po upadku, od 1692, działała tutaj Akademia Chełmińska, szkoła średnia, która współpracowała z Akademią Krakowską. W XVIII wieku Chełmno podupadło, w 1772 dostało się do zaboru pruskiego. Od 1806 w Księstwie Warszawskim, 1815 w Prusach (Wlk. Ks. Poznańskie), 1817 w Prusach Zach. Na początku XX wieku, po odzyskaniu niepodległości, wydarzeniem, które odznaczyło się w historii miasta, był pobyt wojsk polskich i gen. Hallera.

Chełmno jest wyjątkowo bogate w zabytki, zachowało się tutaj pięć (spośród siedmiu niegdyś istniejących) gotyckich kościołów, prawie nienaruszony średniowieczny układ urbanistyczny oraz prawie cały obwód murów miejskich, renesansowy ratusz, a także wiele kamienic z XVIII-XIX w. Układ urbanistyczny pochodzi prawdopodobnie z czasu drugiej lokacji, po r. 1251. Główne zbytki Chełmna:

- Dawna fara, kościół parafialny kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zbudowany w latach 1280-1320;
- Renesansowy ratusz, przebudowany z gotyckiego XIII-wiecznego w latach 1567-72 i 1584-96; 
- Kościół pofranciszkański śś. Jakuba i Mikołaja, budowany od końca XIII do 1 ćwierci XIV wieku;
- Kościół podominikański śś. Piotra i Pawła, gotycki;
- Zespół klasztorny SS. Miłosierdzia, dawniej cysterek, następnie benedyktynek: kościół śś. Jana Chrzciciela i Ewangelisty z przełomu XVI/XVII w. i XVIII w.; do najstarszych elementów należy tzw. wieża Mestwina, prawdopodobnie dawna strażnica krzyżacka z pierwszej połowy XIII w.; na terenie klasztoru również dawna brama Merseburska;
- Kościół szpitalny Św. Ducha, przy którym dawniej istniał zakon Św. Ducha;
- Kaplica św. Marcina;
- Brama Grudziądzka z końca XIII w.;
- Prawie kompletny obwód murów miejskich z basztami;
- Barokowy budynek Akademii Chełmińskiej.

Skrzynki szukaj w dziupli drzewa na wyskokości około 1,6 m. Drzewo rośnie na zboczu więc uwazajcie żeby nie zsunąć się z niego, szczególnie po deszczu. Koordynaty +/- 8 m (lepiej się nie udało).