Obecny dwór w Graboszycach został wzniesiony oko­ło 1575 roku przez sekretarza królewskiego Dziwisza Brandysa, któy rozpoczął przebudowę wcześniejszego murowanego dworu obronnego stojącego w tym samym miejscu, a zbudowanego w połowie XV wieku przez Konrada z Gabiszicz.
Pierwsze wzmianki źródłowe o dworze pochodzą z 1584 roku. Jest to informacja zawarta w "Herbach rycerstwa" Paprockiego, który pod herbem Radwan pisał:

"Dziwisz Brandys z Grabiszyc, syn Aleksego, który wieku mego na dworze króla Augusta, Henryka, potem i Stefana, był przez lat trzydzieści dworzaninem, był potem łożniczym krakowskim i sekretarzem. Tenże z frau­cymeru królowej Anny pojął żonę Małgorzatę Krupską w Warszawie, roku l582, dnia 9 lipca. Tenże w Grabiszycach wielkim kosztem dwór zmurował. Ten Dziwisz (Djonizy) Brandys, jako sekretarz królewski musiał być człowiekiem wykształconym; posiadał znaczny majątek, pożyczał bowiem duże sumy na zastaw".

Dwór w Graboszycach wybudowano z cegły i otynkowano. Otoczony w podkowę szeroką i głęboką suchą fosą, otwartą ku wschodowi. Brzegi fosy były częściowo ocembrowane murami, których ślady znaleziono przy robotach ziemnych w początkach XX wieku. Naprzeciw głównej, południowo - wschodniej fasady dworu, w miejscu gdzie fosa jest najwęższa, przerzucony był sklepiony most, zdobiony sześcioma kamiennymi, empirowymi wazami. Renesansowe obramowania okien i portale drzwiowe wykonano z piaskowca. Budynek wzniesiono na rzu­cie prostokąta.
Budynek posiada dwie kondygnacje i dwie kondygnacje piwnic, połączone z fosą podziemnymi korytarzami, zawalonymi w latach 60-tych XX wieku. Korpus główny przykrywa wysoki czterospadowy dach wykonany w 1950 roku. Pierwotnie dach był ozdobiony wysoką attyką, która została rozebrana w II połowie XVIII wieku w trakcie remontu dworu, który przeprowadził Tomasz Russocki. Wtedy przykryto dwór dachem mansardowym.

Ten cenny zabytek, zaniedbany i opuszczony, zabezpieczono jedynie pro­wizorycznie w 1950 roku. Dzięki staraniom Urzędu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wzniesiono nowy dach. Były to jedyne działania podjęte w okresie ostatniego półwiecza. Mimo przebudowy w XVIII i XIX wieku budy­nek zachował do dzisiaj dawną XVI-wieczną zewnętrzną postać.

Dwór jest jednym z nielicznych świadectw architektury renesansowych dworów na terenie całej Polski.

Skrzynkę znajdziesz w niszy w ścianie.