Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Klasztor Cystersów - OP0BC4
Właściciel: Artix
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 4 m n.p.m.
 Województwo: Polska > zachodniopomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status: Gotowa do szukania
Czas: 0:19 h    Długość trasy: 0.30 km
Data ukrycia: 23-03-2008
Data utworzenia: 25-03-2008
Data opublikowania: 25-03-2008
Ostatnio zmodyfikowano: 03-08-2011
147x znaleziona
3x nieznaleziona
7 komentarze
watchers 6 obserwatorów
125 odwiedzających
91 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL
Dodatkowe atrybuty skrzynki

Skrzynka jest normalna, umieszczona nieopodal klasztoru, w dziupli w stronę cmentarza, spojlak w desperacji ułatwi zadnie, choć koordy powinny doprowadzić na miejsce bo dziupli w tej okolicy nie ma zbyt wiele takich które pozwolą schować skrzynkę.  

Początki fundacji klasztoru w Bukowie (See Buckow) sięgają roku 1248., Książę Swiętopełk przekazał konwentowi z Darguna w Meklemburgii na założenie nowego klasztoru wsie: Boryszewo i Przystawy. W 1252 r. na ten sam cel nadał im też wieś Bukowo, zatwierdził prawo własności do Przystawów i Boryszewa oraz doposażył je darując wsie Bobolin, Jesitz (obecnie zaginiona) i Dąbrowę. Książę zezwolił także przyszłemu konwentowi osadzać w nadanych dobrach ziemskich osadników słowiańskich i innych narodowości, zwalniając ich jednocześnie z ciężarów tzw. prawa książęcego. Proces fundacji przeciągnął się do roku 1259, do czasu, kiedy na prośbę biskupa kamieńskiego kapituła generalna cystersów inkorporowała opactwo bukowskie do zakonu. Pierwszy dokument adresowany do przebywających już w Bukowie zakonników fundator wystawił w 1262  Rozrost majątku ziemskiego klasztoru bukowskiego, w okresie zmiennej przynależności politycznej ziemi sławieńskiej, trwającej do końca 1 ćw. XIV w., dokonywał się głównie przez nadania książąt wschodnio-pomorskich, zachodniopomorskich, rugijskich, biskupa kamieńskiego, margrabiów brandenburskich, możnych Piotra i Jana Święców oraz okolicznego rycerstwa. Na własność cystersów przeszło w ten sposób 26 osad. Cystersi bukowscy sprawowali również prawo patronatu nad przejętymi parafiami, a także rozbudowali sieć parafialną w granicach swego majątku. Najstarszą była parafia bukowska założona przez pierwszy konwent. Ponieważ większość osad w momencie nadania cystersom była słabo zaludniona, a niektóre stanowiły pustki, dążeniem konwentu było ich zasiedlenie i zagospodarowanie połączone z przenoszeniem ich na tzw. prawo niemieckie. Przebudowa społeczno-gospodarcza związana z recepcją prawa niemieckiego przebiegała jednocześnie z zakładaniem nowych osad. Do połowy XIV w. cystersi założyli następujące osady: Dobiesław, Jeżyce, Domasławice, Języczki, Pęciszewko i Wierciszewko. Nadmorskie położenie posiadłości klasztornych, przepływająca przez nie rzeka Grabowa, posiadanie od 1262 r. Jeziora Bukowskiego, dwóch przystani oraz licznych stawów stwarzały warunki do rozwoju rybołówstwa morskiego i jeziornego. Sprzyjało temu również uzyskane od książąt prawo wolnego rybołówstwa na wymienionych wyżej wodach.
Na rzekach i rzeczkach przepływających przez dobra klasztorne cystersi bukowscy stawiali liczne młyny i budowali jazy. Posiadali też młyn w Koszalinie oraz dochody z jednego i pół młyna w Kołobrzegu. Od 1264 r. w Kołobrzegu zakonnicy posiadali tez warzelnię soli, a od roku 1268 prawo wydobywania rud żelaza w granicach swych posiadłości. W 1266 r. obdarzeni zostali także prawem nadbrzeżnym. W 1215 r. książę Swiętopełk nadał opactwu koncesję na założenie w granicach majątku ziemskiego wsi targowej, a rok później prawo posiadania w Bukowie karczmy. Konwent miał również uprawnienia łowieckie i bartnicze oraz zwolnienia celne. Te ostatnie w połączeniu z posiadaniem dworów w Kołobrzegu i Koszalinie umożliwiły konwentowi włączenie się w nurt regionalnej wymiany handlowej. Konwent uzyskał także od panujących pełny immunitet ekonomiczny i sądowy. Duże znaczenie w gospodarce cystersów bukowskich odgrywała przyklasztorna grangia oraz wzniesiona przy zabudowaniach klasztornych cegielnia. W warsztatach klasztornych zajmowano się produkcją sukna, a na jej potrzeby zbudowano ałuniarnię. Konwent bukowski na szeroką skalę rozwinął także przetwórstwo drewna z lasów klasztornych. Produkowano z niego dziegieć, smołę, węgiel drzewny, popiół i deski. Nadwyżki towarów z warsztatów klasztornych, a przede wszystkim zboże pobierane od poddanych opactwa, cystersi sprzedawali na targu w Bukowie, a także w pobliskich miasteczkach, czyli w Darłowie, Sławnie i Koszalinie. Opactwo bukowskie jako największy właściciel ziemski na Pomorzu Sławieńsko-Słupskim od lat czterdziestych XIV w. zaczęło borykać się z trudnościami finansowymi. W połowie XIV w. przeszły one w stan kryzysu gospodarki, z którego opactwo nie mogło się wydobyć do początków XVI w. Gruntowna zmiana w położeniu gospodarczym klasztoru nastąpiła w okresie kierowania konwentem przez opatów: Dytrycha (1493-1502) i Walentyna Ladewica lub Ludovici (1502-1513). Wówczas wykorzystując surowce i produkty pochodzące z grangii, warsztatów klasztornych oraz tych, które pobierano od poddanych opactwa, rozwinięto na szeroką skalę działalność handlową. Stała się ona konkurencyjna dla handlu pobliskich miasteczek, szczególnie dla pobliskiego Darłowa. Zyski z handlu pozwoliły konwentowi spłacić olbrzymie długi. Mimo podreperowania ogólnej sytuacji gospodarczej opactwa, w wyniku reformacji, której idee rozprzestrzeniły się na Pomorzu Zachodnim, klasztor w Bukowie uległ kasacie. Dokonało się to na mocy ustaleń sejmu w Trzebiatowie wprowadzającego religię protestancką jako obowiązującą na terenie całego Księstwa Pomorskiego. Formalna likwidacja opactwa nastąpiła w 1535 r. Zakonnicy opuścili klasztor, pozostał w nim tylko opat Henryk Kress przebywający tam do śmierci. W roku 1539 z udziałem Jana Bugenhagena przeprowadzono wizytację klasztoru i sporządzono inwentarz całego majątku, który przejęli w zarząd urzędnicy książęcy domeny darłowskiej. Oznaczało to faktyczną likwidację i sekularyzację opactwa. Od tego czasu do 1945 r. kościół służył ewangelikom niemieckim, a następnie polskim. Miejscowość jest włączona w "Europejski Szlak Cystersów".

EDYCJA COG 03-08-2011: Kesz przeniesiony prze Chester i Kikę 10 metrów od pierwotnego miejsca ukrycia. Powód - w pierwotym miejscu mrówki znalazły swój dom. Spojler  zaktualizowany,

Obrazki/zdjęcia
Bukowo Morskie
Mogiłka żołnierzy wału pomorskiego
cmenatrzyk poniemiecki
klasztor Cystersów
klasztor Cystersów
spojler