Przybradz jest malowniczą wsią, położoną w widłach potoków: Wieprzówki i uchodzącej do niej Frydrychówki. Założony został prawdopodobnie w XIII w. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1328 r. W spisach świętopietrza wioska jest określana jako „villa Zebotonis”. Pierwotnie nazywano ją najpewniej Przibrot, Piribrat, Prybiradz.
W północnej części wsi znajduje się zespół podworski z obszernym parkiem krajobrazowym z aleją grabową. Powierzchnia parku wynosi 1,96 ha. Zespół ten znajduje się na cyplu wzgórza, wysuniętym w kierunku Frydrychówki. Dwór pochodzi z drugiej połowy XIX w. Jest wraz z aleją grabową wpisany do rejestru zabytków. Zbudowany był przez Jana Pleszowskiego, w miejscu dworu warownego wzniesionego prawdopodobnie na przełomie XIV i XV w. Po jego śmierci dwór dziedziczyła córka, Waleria Smolarska. Obszar dworski ulegał stopniowemu zmniejszeniu zwłaszcza w okresie międzywojennym. Przed wybuchem II wojny światowej został sprzedany katowickim adwokatom (Guzy, Kot, Wolański). Po wojnie stanowił budynek mieszkalny, a od 1959 roku – przedszkole i później mieszkania socjalne.
Obiekt jest pięknym przykładem wiejskiej architektury dworskiej. Jest to dwuskrzydłowy budynek na rzucie litery T, z niewielkim aneksem, nakryty dachami dwuspadowymi o kalenicach prostopadłych, z pojedynczymi naczółkami i rzędami lukarn. Drewniana, wyższa kondygnacja mieszkalna jest postawiona na podmurowaniu, które od wschodu tworzy przyziemie, a od zachodu – wysoki parter. Wzdłuż frontu biegnie długi ganek, ozdobiony sześcioma kolumnami. W elewacji tylnej znajduje się wąski taras wsparty na kolumnie. Do dziś zachowały się resztki murów po zabudowaniach gospodarczych (stajnie dworskie).
Dwór otoczony jest dobrze zachowanym parkiem krajobrazowym, od wschodu i północy przechodzącym w park leśny. Od strony południowej widoczne są resztki sadzawki. Przed dworem rosną olbrzymie dęby, dwa żywotniki, stare jesiony i egzotyczne gatunki świerków oraz ozdobne krzewy. Aleja wejściowa obsadzona jest grabami zwyczajnymi. Wśród zwierząt zamieszkujących obszary leśne wymienić należy: sarny, wiewiórki, zające i lisy. Na tym terenie żyje również wiele gatunków ptaków. W zakamarkach zabudowań dworskich gnieżdżą się dziesiątki nietoperzy.
Park przyjmuje formę naturalnego, dzikiego ekosystemu. Posiada swe mocne strony takie jak: przepiękne położenie, wiele ciekawych zakątków, bogatą faunę i florę, spokój i ciszę. To wszystko stwarza doskonałe warunki do wypoczynku i rekreacji. Na terenie parku znajduje się przyrodnicza ścieżka edukacyjna.