Odcinek „Raduń”
Zachodnia część linii umocnień prowadząca z Wałcza w kierunku Strączna i Prusinowa Wałeckiego to odcinek, który przebiega wzdłuż północnego brzegu jeziora Raduń. Projektując obronę, wykorzystano rynną formę tego zbiornika, mającego długość 6 km i średnią szerokość 365 m.
Fortyfikacje wzdłuż linii jeziora zbudowano w roku 1935.
Obrona została rozwiązana w sposób typowy dla odcinków o charakterze zaporowym i o mniejszym znaczeniu. Wzdłuż brzegu, w dość znacznych odstępach, rozmieszczono pojedyncze schrony lub pary schronów odporności C, których zadaniem było blokowanie ogniem tafli jeziora. Wyjątkiem jest schron północny (nr 9) , zbudowany w odporności B1 i taktycznie związany z odcinkiem „ Wałcz Zachód”.
Na terenie miasta znajduje się 9 obiektów, na mapie numery 1 – 9 (tu i dalej numeracja i nazwy schronów odautorskie), lecz należy nadmienić, iż oryginalny pierwotny podział umocnień w tym rejonie był inny. Schrony 1-3 należały do odcinka „Strączno” (Stranz – Stra.) , a schrony 4-9 do odcinka „Raduń” (Radunsee – Rad.).
Wśród schronów wyróżnia się obiekt nr 1 będący nietypową budowlą, którą wzniesiono w 1932 r. dla obrony przesmyku jezior Raduń i Strączno. Wykonano ją według indywidualnego projektu, z wejściem osłoniętym stropową płytą pancerną. Sąsiedni schron nr 2 (numer oryginalny Stra. 6) wyposażony był w kazamatę pancerną 5P7. Schrony te, jak i większość pozostałych, posiadały tylko jedno pomieszczenie, stanowiące izbę bojowo-mieszkalną. Tylko dwa otrzymały dodatkowo izbę dla drużyny piechoty (nr 4 i 9).
W 1944 r. przy schronie nr 8 zaczęto budować stanowisko bojowe typu Ringstand 58, lecz wykonano jedynie wykop.
Źródło:Marcin Dudek Jerzy Sadowski
FORTYFIKACJE WAŁU POMORSKIEGO W WAŁCZU
historia,przewodnik z.5
W pobliżu obiektu,około kilkunastu metrów znajduje się drugi bunkier,który jest trochę lepiej zachowany i z pewnością zainteresuje miłośników fortyfikacji :)