Dodatkowe atrybuty skrzynki

Skrzynkę postanowiłem zasadzić podczas powrotu ze zdjęć nad Biebrzą. Wyjeżdżam od strony Osowca i Carską Drogą, podczas ulewnego deszczu docieram do Wizny. Właściwie należałoby napisać w pobliże Wizny, bo linia obronna została rozlokowana kilka kilometrów od miejscowości.
Czemu właśnie tam ukryłem skrzynkę?
Miejscem ukrycia skrzynki są ruiny schronu bojowego w którym walczył i poległ dowódca obrony tego odcinka - kapitan Władysław Raginis.
Po wojnie bunkier został wysadzony. W jego ruinach znajduje się pomnik.
Ale nie tylko smutne ślady historii najnowszej skierowały mnie w to miejsce. Ze wzgórza rozciąga się piękna panorama Narwi oraz dolnego basenu Biebrzy. Również dla tego widoku warto na chwile zjechać z trasy.
Samochodem lub rowerem można podjechać pod sam bunkier.

Nie trzeba kopać, ani rozbierać zabytku. Koordynaty bardzo dokładnie wskazują część ruin w których ukryłem skrzynkę. Resztę dopowiada zdjęcie. Cache ukryty jest za widocznym na zdjęciu pieńkiem i zasłonięty kawałkiem betonu. Trzeba dość głęboko w bok włożyć łapkę i najpierw wyjąć ów kawałek betonu, a potem samą skrzynkę.

Czemu tak silne niemieckie natarcie ruszyło właśnie w kierunku Wizny? Odpowiedź jest prosta. Nieprzebyte bagna biebrzańskie można było przekroczyć właśnie w tym miejscu lub w Osowcu. Ale bród w Osowcu broniony był przez potężną twierdzę, która wtedy po raz ostatni spełniła swe zadanie. Niemcy nie odważyli się zaatakować tą drogą. Mieli zresztą z poprzednich wojen pewne hmmm... niekorzystne doświadczenia związane z próbami zdobycia Twierdzy Osowiec.
Tak więc wybór był prosty - zaatakowano pozycję pod Wizną.
Wizny  broniła 3 kompania forteczna batalionu "Osowiec" pod dowództwem kpt. Raginisa, wzmocniona 8 kompanią 135 pułku kpt. Schmidta.
Dowódcą odcinka był kapitan Władysław Raginis. Walki trwały od 6 do 10 września, samą obronę nazywano "Polskimi Termopilami". 720 żołnierzy odpierało atak XIX korpusu pancernego generała Heinza Guderiana (liczącego 42 tys. żołnierzy). Historycy do dziś dyskutują czy obrona Wizny nie była straconą szansą na nieco inne ułożenie losów kampanii wrześniowej. Same umocnienia zostały prawidłowo zaprojektowane i poprawnie rozmieszczone w terenie, jednak podczas ich obsadzania dowództwo popełniło zasadniczy błąd. Zapomniano o tym, że żadna fortyfikacja nie obroni się sama. Od początku skąpa obsada międzypól, połączona z brakiem jakichkolwiek odwodów, nie była w stanie zatrzymać wdzierających się pomiędzy schrony oddziałów niemieckich. Do tego dochodzi kiepskie wsparcie artyleryjskie oraz zbyt mała ilość broni przeciwpancernej. Wszystko to razem pozwoliło Niemcom szturmować poszczególne obiekty indywidualnie (a nie linię obrony jako całość) i niszczyć je przy użyciu ładunków wybuchowych. Oddziały polskie broniły się z dużym bohaterstwem. Symbolem oporu stał się dowódca odcinka, który po kapitulacji ostatniego schronu nie opuścił bronionej pozycji, wysadzając się granatem.

Panorama widoczna z pod miejsca ukrycia cache. Żeby zrobić zdjęcia czekałem na przerwę w ulewnym deszczu. Przy pięknej pogodzie widać sporo więcej

25.04.09 SERWIS. Okazało się, że skrzynkę ktoś ukradł. Ukryłem nową w tym samym miejscu. Proszę o dyskretne poszukiwania, gdyż miejsce jest jednak dość uczęszczane i o dekonspirację łatwo. Zapewne tak właśnie skrzynka "zniknęła". Nie wyobrażam sobię by ktoś wsadził po nią łapę z czystej ciekawości...

10.11.2009 Okazało się, ze znowu ktoś ukradł skrzynkę...

Serwis - reaktywacja skrzynki, wykonany na moją prośbę przez Teda, któremu w tym miejscu bardzo dziekuję za pomoc.