opis wg niezastąpionej Wikipedii.
Szczelina przeciwlotnicza – tymczasowa bądź stała budowla ochronna, wykonywana zazwyczaj w okresie bezpośrednio poprzedzającym wybuch działań wojennych lub w okresie tych działań. Obiekty te mogą mieć różne kształty. Zwykle jest to długi i wąski tunel w kształcie zygzaka. Lokalizuje się je w odległości najwyżej 150 m od budynków mieszkalnych, ale nie bliżej niż 1/2 ich wysokości plus 3 m. Odległość ta ma zabezpieczyć szczeliny przed zagruzowaniem w wypadku zawalenia się budynku. Powinny być rozmieszczane w parkach, na terenie zieleńców lub skwerów. W szczelinach stosuje się wentylację typu grawitacyjnego. W tym celu używa się rur stalowych (lub innych) o przekroju 10-12 cm. Górna część rury powinna być zagięta (w kształcie fajki). Wlot powietrza znajduje w odległości około 40 cm od podłogi, natomiast wylot powinien być wykonany wyżej. Każdy otwór powinien być zaopatrzony w odpowiednie zamknięcie, którym w razie alarmu chemicznego lub promieniotwórczego zamyka się te otwory.
Szczeliny przeciwlotnicze budowano na skalę masową w czasie II wojny światowej oraz przed wojną. Obecnie większość zachowanych tego typu obiektów ma znaczenie wyłącznie historyczne. Utrzymywane w pełnej gotowości przez Obronę Cywilną stałe szczeliny przeciwlotnicze znajdują się m.in. w Lęborku, Ustce i Rybniku. Niektóre jak np. szczelinę w Wodzisławiu Śląskim można zwiedzać.
O skrytce:
Większe mikro umieszczone w pobliżu wejścia do szczeliny przeciwlotniczej.
Patrz pod rurą ciepłowniczą.
W środku tematyczny logbook, certyfikaty i pisadełko.