OPIS MIEJSCA:
Wszystkie drogi i linie kolejowe przechodzące przez linie fortyfikacji Wału Pomorskiego były zabezpieczone ruchomymi zaporami przeciwpancernymi. Najpopularniejszą zaporą, był betonowy blok osadzony w drodze. W jego koronie znajdowały się otwory zakryte zaślepkami. W sytuacji zagrożenie zdejmowano zaślepki i w otwory wkładano stalowe dwuteowniki pod katem 60 stopni. Betonowe ławy przedłużano aż na pobocza drogi, gdzie stalowe dwuteowniki były umieszczane na stałe. W 1936 roku zrezygnowano z tak drogich rozwiązań na rzecz tańszych drewnianych zapór umieszczanych w 3 rzędach - zwanych zębami hipopotama.
W przypadku dróg mały być one zabezpieczane stalowymi kozłami lub szlabanami poziomymi.
OPIS SKRZYNKI:
Skrzynka ukryta w jednym z otworów zapory pod kamieniem.