Nieuszkodzony i najlepiej zachowany fort główny w twierdzy. Jest przy tym najlepiej opisany w źródłach. Planowane jest w nim utworzenie i udostępnienie turystom Muzeum Twierdzy. W 2017 roku wszystkie trzy wejścia zostały zabezpieczone. W centralnej części znajduje się niezabezpieczony podkop prowadzący do wnętrza przybudówki dla silnika diesla.

Przy forcie ustawiono prawosławny krzyż oraz dużą, dwujęzyczną tablicę informacyjną. Opisowi sporządzonemu po rosyjsku towarzyszy polski. Polecam jego lekturę, również ze względu na niezamierzone walory humorystyczne.

Pomimo, że prace budowlane w forcie trwały do końca sierpnia 1915 roku i zostały przerwane dopiero w momencie rozpoczęcia walk w rejonie twierdzy, fort był najlepiej przygotowanym elementem twierdzy i zwiedzał go sam car Mikołaj II. Właśnie na fort IV skierowane zostało główne natarcie niemieckie. Z fortu zdołało się wycofać jedynie 7 osób oraz dowódca, kapitan Drześnicki. Saperzy nie wykonali rozkazu nakazującego odpalenie ładunków wybuchowych, ponieważ wewnątrz znajdowało się nadal 150 rannych, których nie zdołano ewakuować ze względu na trwający ostrzał artyleryjski. To oni odebrali saperom lonty. Spośród kilku tysięcy wystrzelonych w kierunku fortu pocisków kilkaset trafiło w cel jednak nie wyrządziły one budowli większych uszkodzeń.

Podczas Bitwy Niemeńskiej w wojnie polsko-bolszewickiej  do zdobycia fortu wyznaczone zostały oddziały 22. Dywizji Ochotniczej. Już 20 września z fortu ostrzelano 21. Dywizję Górską znajdującą się w odległości 5-8 km na zachód i południe od niego. Rankiem 25 września 101. pułk zaatakował fort i już ok. godz. 7:00 go zajął, a po kilku godzinach walk o Karolin wkroczył do Łosośnej.

Po zakończeniu II Wojny Światowej fort zmodernizowano. Przebudowano m. in. wejścia oraz dobudowano wspomniany budynek dla silnika diesla. Fort użytkowany był przez Wojska Pogranicza do lat 70-tych XX wieku jako stanowisko dowodzenia, które zostało zlikwidowane po wypadku śmiertelnym spowodowanym zwarciem w zawilgoconej instalacji elektrycznej.

W skład grupy fortecznej oprócz fortu głównego wchodziły numerowane punkty oporu od  6 do 9 i prochownia.

Szczegółowy opis fortu w jęz. rosyjskim na stronie Крепость Гродно: http://fortressgrodno.by/index.php?id=46

Dojazd

Fort znajduje się w lesie kilkaset metrów od drogi H6453. Zjazd z szosy oznaczony jest drogowskazem, a wygodna bita droga prowadzi pod sam fort.

Skrzynka

Skrzynka ukryta w lesie, klasycznie, bo  - oczywiście - w „charakterystycznym drzewie”.  Nie wymaga wchodzenia do  fortu ani ekwilibrystycznych popisów

ale

☠ Uwaga! W zależności od warunków atmosferycznych, pory roku oraz wybranej drogi próba dotarcia do skrzynki i dokonania wpisu do logu może okazać się śmiertelnie niebezpieczna. ☠ Odradzam samotne poszukiwania. Osoby nieletnie wszelkie próby powinny podejmować tylko w towarzystwie osoby dorosłej, najlepiej opiekuna prawnego.