Nie zapomnę pochodzenia 

Z tego miejsca, z tego raju

Jak kawałki układanki

Zbieram wszystko w jedną całość

Pytam ojca oraz matki

Szukam źródeł zapomnianych

Chcę ocalić od nicości

Miejsca w sercu zapisane

REKÓWKA Wieś zwana dawniej Rakówka, co dowodzi, że jej nazwa wiąże się z osobowym określeniem Rak. Pojawia się w źródłach pisanych już w XVI w., kiedy to jej dziedzicami byli Kazanowscy. W 1619 r. wieś wchodząca w skład klucza ciepielowskiego Kazanowskich obejmowała 4,5  łanów ziemi uprawianej przez 8 rodzin kmiecych, dwie role zagrodnicze i 4 komornice bez roli. Pańszczyzna odrabiana przez kmieci wynosiła  4, a zagrodników 2 dni w tygodniu.

W 1662 r., po zniszczeniach wojennych wieś liczyła zaledwie 11 mieszkańców i 6 tzw. dymów (odpowiadających najczęściej domom mieszkalnym, choć zdarzało się, że w jednej chacie mieszkały 2 rodziny liczone wówczas, jako 2 dymy). W 1787 r. zamieszkiwało ją już 70 Polaków i 5 Żydów, a dziedzicem był starosta liwski Józef Karczewski.
W 1827 r. wieś leżała w powiecie soleckim oraz w parafii Ciepielów, liczyła 17 domów zamieszkiwanych przez 147 osób. W 1880 r. wchodziła nadal w skład dóbr ciepielowskich. Tworzyło ją 15 osad włościańskich, obejmujących 464 morgi powierzchni. W 1888 r. notowano tutaj 19 domów i 142 mieszkańców, a także młyn wodny i tartak.
W 1943 r. gromada Rekówka, usytuowana w gminie Ciepielów powiatu starachowickiegoi dystryktu radomskiego, liczyła 300 mieszkańców.
W czasie II wojny światowej w wiosce miały miejsce tragiczne wydarzenia. 6 grudnia 1942 roku żandarmeria niemiecka z posterunku stacjonującego w majątku Ciepielów Górkipod dowództwem podoficera Biernera przybyła do wsi i otoczyła zabudowania rodziny Kosiorów, u których ukrywali się Żydzi. Świadek Stanisław Bielec widział całą tragedię z okcna swojego domu. Po przesłuchaniu i torturowaniu rodzinę Kosiorów oraz Skoczylasów zaprowadzono do stodoły i rozstrzelano. Zabudowania wraz ze zwłokami spalono. Na podstawie przeprowadzonego śledztwa ustalono, że w pacyfikacji brali dział żandarmi: Arno Fichtner, Martin Fröde, Rudolf Neubauer, Gustaw Eichler, Jakob Hofmann, Karl Biagi, Paul Vogel.
W czasie działań wojennych mieszkańcy wioski brali udział w konspiracji. Szczególne zasługi miała w tej mierze rodzina Posłusznych. W ich rodzinnym domu mieściła się kwatera stała BCh Ośki. Pomocy udzielał również Jan Kuśmiński, zaangażowany w działalność konspiracyjną. W chwili obecnej w Rekówce mieszka 155 osób.

źródło: CIEPIELÓW dawniej i dziś

Pod redakcją
Henryka Bednarczyka i Heleny Kowalskiej-Kutery

O moście:

Dziś możemy oglądać tylko betonowo - kamienną podstawę mostu. Teren jest mocno zarośnięty ale same ruiny są dość dobrze widoczne. Warto tutaj zwrócić uwagę o samej potrzebie tego mostu. Po przeciwnej jego stronie widzimy łąki które w dawnych czasach stanowiły ogromny akwen wodny. Znalazłam nawet krótką wzmiankę o nim w książce: "Ciepielów dawniej i dziś"

Drugi staw Nadolny pod Rakówką zastawny, który był na spuście w roku 1618 od św. Bartłomieja, a teraz na wiosnę zastawiono po św. Wojciesze w trzy niedziele, wielkiej poprawy potrzebuje, tarasowaniem wszystkiej grobli i upustu odnowienia wszystek z policzkami,
z mostem, zgoła wszystek odnowić. Ten staw idzie we fl. 1000, facit na rok fl. 333/10.

Most pozwalał na przeprawę z Rekówki w stronę młyna oraz traktu w kierunku Ciepielowa czy Świesielic. Do dziś pamiętam, jak wracając ze szkoły całą chmarą dzieciaków, zbieraliśmy muszle z łąkowych kretowiskNa całej długości drogi do Rekówki do dziś można zobaczyć fragmenty murów zabezpieczających przed przelaniem wody ze stawu. Warto też zerknąć na uroczysko tuż za mostem. Krążą legendy że jest bardzo głębokie a dodatkowo straszy. Niejeden mieszkaniec opowiadał dziwne, straszne historie a i mi się zdarzyło... 

co do kesza:

Małe pudełko ukryte po prawej stronie mostu. Na pewno szybko je namierzysz.