Lata powojenne zapisały się w historii ziem zachodnich wysiedleniami ludności niemieckojęzycznej. Tereny odzyskane zaczęli powoli zasiedlać Polacy zjeżdżający się z różnych stron kraju. Dzięki ich wysiłkom włożonym w odbudowę państwowości i umocnienie sił ducha- nie tylko patriotycznego ale nade wszystko ducha wiary, który niósł Polskę poprzez mroki zaborów i okupacji – odradzały się także wspólnoty katolickie.
Podobnie było z parafią, której patronowała św. Jadwiga. Pod koniec 1945 roku nowym proboszczem został tam ks. Kazimierz Michalski. Duszpasterz rychło zauważył “potrzeby duchowe” parafian w Jędrzychowie. Spośród innych wiosek okalających miasto, tylko ta niewielka część zielonogórskiej parafii nie posiadała własnego kościoła czy choćby kaplicy. Parafianie jędrzychowscy musieli co niedzielę pokonywać uciążliwą drogę do świątyni w mieście. Niedługo potem -na skutek odłączenia części parafii św. Jadwigi i kilku okolicznych wiosek- powstała nowa wspólnota parafialna- Najświętszego Zbawiciela. Dzięki temu księża posługujący w parafii mogli skupić uwagę na nowych wyzwaniach duszpasterskich.

Jednym z nich stało się utworzenie nowej placówki i otwarcie kaplicy w Jędrzychowie, aby tamtejszym mieszkańcom ułatwić regularny udział w nabożeństwach i Mszach świętych. Ksiądz Michalski- w liście do jędrzychowian- polecił, by modlili się oni do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która stać się miała patronką kaplicy, o wsparcie zamierzonego dzieła. Dzięki zaangażowaniu parafian udało się znaleźć odpowiednią salę, którą była stara restauracja-pomieszczenie przeszło stosowny remont i zostało zaadoptowane na cele kultu Bożego.

Powołano nadto komitet parafialny, którego członkowie mieli czuwać nad zabezpieczeniem bytu nowego ośrodka duszpasterskiego. Poświęcenia kaplicy, którą oddano pod opiekę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, dokonano 17 kwietnia 1949 roku. Wspólnota rozwijała się własnym rytmem, coraz usilniej dopominając się o utworzenie odrębnej parafii. Oczekiwaniom mieszkańców Jędrzychowa stało się zadość w 1980 roku. Wówczas erygowano nową parafię, której sercem stała się tutejsza kaplica.
Jesienią 1997 roku parafia rozpoczęła dzieło budowy kościoła parafialnego. W czerwcu 1999 roku na placu budowy bp Adam Dyczkowski wmurował kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. Pasterką 2008 roku rozpoczęło się życie liturgiczne wspólnoty parafialnej w nowym kościele. W gronie duszpasterzy, którzy na przestrzeni dziesięcioleci piastowali urząd proboszcza, znaleźli się ks. Leszek Gościmiński, ks. Alojzy Graczyk oraz ks. Leon Andrys. Obecnie opiekę nad wiernymi sprawuje ks. Krzysztof Skokowski.

Kesz:

Kesz to mały pojemnik ukryty w okolicy kościoła. Szukaj nietypowego fikuśnego drzewa przy parkingu. 

Proszę o dokładne maskowanie.

Skrzynka założona z okazji Z.I.O.M #9