Historia miejsca:

Początek lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Huta Stalowa Wola mimo problemów jest wciąż prężnie działającym kombinatem zatrudniającym kilkanaście tysięcy ludzi. Ludzie Ci docierają do zakładu dziesiątkami autobusów oraz koleją. Aby usprawnić komunikację, zostaje podjęta decyzja o uruchomieniu w Stalowej Woli kolei miejskiej. Jej celem jest odciążenie komunikacji autobusowej. Pojazdy bardzo przypominające dzisiejsze szynobusy mają kursować na trasie Stalowa Wola Rozwadów - Nisko. Zostaje również podjęta decyzja o stworzeniu dodatkowej stacji w dzielicy Niska - Malcach, na której zatrzymywały by się pociągi zarówno kolejki miejskiej, jak i normalnej komunikacji pasażerskiej. Wybudowano betonowy peron oraz ułożono chodnik łączący go z ulicą Sosnową biegnącą wzdłuż granicy oddzielającej Nisko od Stalowej Woli. Niestety po kilku latach kombinat przemysłowy, który był głównym powodem stworzenia projektu kolejki zaczął popadać w coraz większe kłopoty i zwalniać pracowników. Kolejka przestała kursować, a stacja Nisko-Malce zaczęła świecić pustkami. Peron został wybudowany praktycznie w centrum lasu - do osiedla Malce było dość daleko. Podróżni z osiedla Energetyków lub Hutnik woleli korzystać ze stacji Stalowa Wola Południe, zaś mieszkańcy Niska mieli prócz głównego dworca jeszcze stację w Moskalach. Stacja Nisko-Malce została wyłączona z użytku. W okolicach roku dwutysięcznego rozebrano chodnik, a to co zostało ze stacji, zachowało się do dziś...

Opis miejsca:

Stacja znajduje się około pół kilometra od ulicy Sosnowej. Jako, że jest to droga osiedlowa, powinno się znaleźć miejsce na zaparkowanie samochodu. Nieco gorzej będzie z rowerem - chodnik prowadzący na stację został dawno rozebrany, a na stację nie prowadzi żadna dróżka, ani ścieżka. Można próbować jechać wzdłuż torowiska po trawie i chaszczach. Co bardziej zdolnym zapewne się to uda, ale o wiele wygodniej będzie zostawić rower koło przejazdu kolejowego. Ryzykanci mogą podjechać betonową drogą po drugiej stronie torów, a następnie przez nie przejść. Przechodzenie przez tory w tym miejscu jest jednak niedozwolone i każdy robi to na własną odpowiedzialność. Peron jest wykonany z betonowych płyt, które co jakiś czas ktoś sobie "pożycza", przez co sama stacja powoli znika...

Opis skrzynki:

Plastikowy pojemnik na żywność, podzielony na trzy przegródki, dwie małe - na certyfikaty (trzy pierwsze numerowane, reszta taka sama) i na opis miejsca, oraz jedna duża - na fanty na wymianę (sam wrzuciłem smycz na start). Oprócz tego oczywiście w skrzynce znajduje się logbook.