Pierwsza wycieczka śladami pałacy i pałacyków, będzie dotyczyła pałacu Mniszchów oraz Kazimierzowskiego.  W pierwszym miejscu znajdziesz namiary na docelowego kesza. Można się przespacerować dystans nie jest zabójczy :-), a z lokalizacją skarbów sobie poradzicie bo są oczywiste.

Pałac Mniszchów 

Teren, na którym wznosi się pałac w 1714 zakupił marszałek wielki koronny Józef Wandalin Mniszech. W następnym roku przystąpiono do budowy pałacu. Robotami kierował Burchard Christoph von Munnich. Był on zapewne projektodawcą późnobarokowej rezydencji składającej się z korpusu głównego i dwóch prostopadłych skrzydeł bocznych ujmujących wielki dziedziniec honorowy. Przed 1762 przebudowany według projektu Pierre Ricaud de Tirregaille. Około 1780 Canaletto uwiecznił go na swoim obrazie, skąd można czerpać wiedzę o jego ówczesnym wyglądzie. W 1805 miał miejsce pożar pałacu. Budynek został odnowiony i urządzono w nim salę koncertową. W pałacu mieściło się też Towarzystwo Muzyczne "Harmonia" założone przez mieszkającego tu Ernesta Teodora Amadeusza Hoffmanna. W 1829 pałac stał się własnością Resursy Kupieckiej i w tym samym roku został gruntownie przebudowany w stylu klasycystycznym przez Adolfa Schucha. Aż do 1939 odbywały się w nim zebrania, loterie, odczyty, bale i jubileusze. W 1940 mieścił się tu szpital maltański. W sierpniu 1944 Niemcy wymordowali rannych i personel szpitala, a budynek spalili. Po wojnie odbudowany według projektu Mieczysława Kuzmy na siedzibę ambasady belgijskiej. (za wiki)

Pałac Kazimierzowski

Wzniesiony został w latach 1637-1641 jako pałac letni Villa Regia wg projektu włoskiego architekta Giovanni Trevano w stylu wczesnego baroku dla króla Władysława IV. Dwukrotnie przebudowywany w latach 1652 i po 1660 po zniszczeniach potopu szwedzkiego według projektu Izydora Affaita lub Tytusa Burattiniego. Nazwany został Pałacem Kazimierzowskim, na cześć fundatora króla Jana Kazimierza, dla którego pałac ten stał się ulubioną siedzibą. Opuszczony po 1667, stał się później własnością króla Jana III Sobieskiego. W 1695 budynek całkowicie został zniszczony przez pożar. Od około 1724 własność króla Augusta II, w tym okresie powstaje brama wjazdowa od strony ul. Krakowskie Przedmieście, a na dziedzińcu osiem budynków koszarowych poprzecznie do fasady pałacu. W 1735 własność hrabiego Aleksandra Sułkowskiego - powstaje tu cegielnia, fabryka pieców i browar, a w latach 1737-1739 odbudowuje on pałac prawdopodobnie wg projektu Jana Zygmunta Deybla i Joachima Daniela Jaucha.W roku 1765 lub 1766 nowym właścicielem zostaje Stanisław August Poniatowski, który lokuje tu Korpus Kadetów Szkoły Rycerskiej, po przebudowie wnętrz przez Dominika Merliniego. W 1794 po upadku insurekcji kościuszkowskiej szkoła ta zostaje zlikwidowana.W 1814 pożar niszczy saskie budynki koszar przez pałacem i w 1816 na ich miejscu powstają początkowo dwa boczne pawilony projektu Jakuba Kubickiego. W tym roku też pałac staje się siedzibą Uniwersytetu Warszawskiego. Jednocześnie od 1817 do 1831 mieści się w nim Liceum Warszawskie. W latach 1818-1822 następuje rozbudowa o dwa równoległe do Krakowskiego Przedmieścia pawilony projektu Michała Kado.W 1824 pałac zostaje gruntownie przebudowany w stylu klasycystycznym wg projektu prawdopodobnie Hilarego Szpilowskiego i Wacława Ritschela. Około 1820 roku powstają kolejne dwa pawilony przy samym budynku pałacu - północny i południowy. Następnie w latach 1840-1841 powstaje kolejny pawilon projektu Antoniego Corazziego, pierwotnie przeznaczony na siedzibę gimnazjum realnego, później Szkoły Głównej. Około roku 1863 przebudowano pawilony wg projektów Antoniego Sulimowskiego.W latach 1891-1894 na dziedzińcu pałacu, pomiędzy bramą od strony Krakowskiego Przedmieścia a korpusem pałacu, powstaje gmach Biblioteki projektu Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka i Stefana Szyllera, a w 1910 powstaje nowa brama wjazdowa.W latach 1929-1931 dokonano przebudowy gmachu biblioteki, a w roku 1930 wzniesiony został gmach Auditorium Maximum wg projektu Aleksandra Bojemskiego. W okresie II wojny światowej pałac został zniszczony wraz z innymi budynkami uniwersyteckimi - ucierpiał zarówno w czasie obrony Warszawy w 1939 i w czasie Powstania warszawskiego.Po wojnie odbudowany w latach 1945-1954 według projektu Piotra Biegańskiego. Ostatecznie odbudowa całego kampusu zakończyła się w 1960 roku. (za wiki)