OPORÓW (OPPERAU) - to jedno z wrocławskich osiedli położone w południowo zachodniej części miasta. Od strony wschodniej Oporów "odcina" rzeka Ślęża, a od strony północnej linia torów kolejowych. Pierwsze wzmianki o Oporowie datowane są na lata 1201-1227. Są to zapiski znajdujące się w dokumentach klasztoru Cystersów w Lubiążu gdzie wieś Oporów zapisana jest jako jego własność. Od 1208 do 1810 roku pozostawała w posiadaniu kapituły wrocławskiej. Jej ludność zajmowała się uprawą zboża, hodowlą bydła i owiec, a także sadownictwem i uprawą warzyw. W czasach nowożytnych mieszkańcy należeli do grupy tzw. wolnych zagrodników lub wolnych chałupników nie podlegającej obowiązkom pańszczyźnianym. W końcu XVIII stulecia społeczność Oporowa liczyła 156 mieszkańców, a na jego terenie znajdowało się 26 domów, karczma i szkoła. Na początku XX wieku natomiast powstało tu osiedle willowe. Oporów stał się częścią Wrocławia dopiero w roku 1951, kiedy to został do niego włączony. Nazwa Oporów prawdopodobnie pochodzi od imienia Opor.
Obecnie osiedle Oporów liczy około 6,2 tys. mieszkańców.
Tyle powie nam Encyklopedia Wrocławia.
Keszyk schowany na skwerku na Oporowie, gdzie można ujrzeć pamiatkową tablicę.
Na starcie jest w nim logbook, ołóweczek, kilka fantów, certyfikaty oraz geokret
Proszę zadbać o maskowanie, by żaden pies się nie dobrał do kesza.