Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Park Krasne - OP3F8B
Właściciel: aronek
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 112 m n.p.m.
 Województwo: Polska > mazowieckie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status: Zarchiwizowana
Data ukrycia: 22-08-2011
Data utworzenia: 08-09-2011
Data opublikowania: 08-09-2011
Ostatnio zmodyfikowano: 27-12-2012
6x znaleziona
0x nieznaleziona
4 komentarze
watchers 0 obserwatorów
12 odwiedzających
5 x oceniona
Oceniona jako: znakomita
1 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: maryush
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL
Park w Krasnem

(ponizszy tekst pochodzi ze strony gminy Krasne www.krasne.pl)

   Krasne bylo gniazdem rodowym mazowieckiej galezi rodziny Krasinskich. Nie zachowaly sie zadne wiadomosci o najstarszych dziejach tego zalozenia. Prawdopodobnie w XVII w. znajdowal sie tu drewniany dwór, otoczony parkiem.
   Pierwsze zachowane informacje o rezydencji mówia o tym, ze na przelomie XVIII/XIX w. wybudowano w Krasnem, nie zachowany dzis, budynek zajazdu w stylu klasycystycznym. Z tego samego okresu pochodzi istniejaca do dzis, wybudowana na poludniowo-wschodnim skraju parku murowana, parterowa oficyna. Zostala zbudowana na planie prostokata, przykryta dachem naczólkowym, poprzedzona gankiem na osi.
    Nastepne informacje o rezydencji Krasinskich pochodza z 1 polowy XIX w., kiedy to ówczesny wlasciciel Krasnego August Krasinski wzniósl tu koszary dla dworskiej sluzby zbrojnej (rozebrane w latach 60. XX w.). Usytuowane one byly przy drodze prowadzacej do rezydencji, naprzeciw kosciola.
    Prawdopodobnie z tego samego okresu pochodzi istniejacy dzis budynek spichlerza, wzniesiony na poludnie od palacu. Ani dokladna data jego wybudowania, ani autor projektu nie sa znani. Dlugi, jedenastoosiowy budynek zbudowany zostal na planie wydluzonego prostokata, bryla prosta, dwukondygnacyjna nakryta zostala czterospadowym dachem pólszczytowym. Fasada i elewacja tylna ozywione zostaly jedynie nieznacznie wystajacym z lica sciany ryzalitem srodkowym, w którym znajduja sie odrzwia glówne oraz ozdobnie zgrupowane okna w pierwszej i drugiej kondygnacji. Detal architektoniczny zastosowano tutaj bardzo oszczednie. Jedynie odrzwia wejsciowe zostaly umieszczone w obramieniu skladajacym sie z uproszczonych kolumn wspierajacych profilowana archiwolte. Wszystkie okna maja rózny ksztalt w poszczególnych kondygnacjach (w pierwszej zamkniete lukiem pólkolistym, w drugiej odcinkowym, zas okna poddasza maja ksztalt prostokatny). Konstrukcja wnetrz spichlerza jest calkowicie drewniana. Stropy kazdej kondygnacji zostaly wsparte na podciagach podpartych 16 slupami. Budynek spichlerza o prostej, niezwykle proporcjonalnej bryle, ze skromnie zastosowanym detalem mozna zaliczyc do funkcjonalnego nurtu w architekturze XIX w.
Spichlerz - Stadnina Koni

    Najistotniejsze znaczenie w dziejach zespolu w Krasnem miala 2. polowa XIX w., kiedy objal go syn Augusta i Joanny z Krasinskich, hrabia Ludwik ozeniony w 1860 r. z Elzbieta z Branickich, wdowa po Zygmuncie Krasinskim. Ufundowal on tu nowe zalozenie palacowo-parkowe oraz przyczynil sie do najwiekszego rozkwitu tej miejscowosci. Przeksztalcil zaniedbane rodowe gniazdo w nowoczesny i przodujacy w skali kraju majatek ziemski oraz stworzyl tu glówna rezydencje, której program byl bogaty. Zalozenie mialo laczyc szereg róznorodnych funkcji. Zgodnie z idealem architektury tego czasu siedziba wiejska miala byc osrodkiem zycia rodzinnego, centrum administracyjnym a takze miejscem reprezentacyjnym. Dlatego tez w rezydencji powstalo szereg budynków pelniacych róznorodny charakter: mieszkalny, reprezentacyjny czy gospodarczy. Zalozenie mialo skladac sie z palacu usytuowanego w rozleglym parku, otoczonego murowanym ogrodzeniem z brama wjazdowa i neogotycka wieza przybrana oraz polozonym na skrajach tego parku zespolem budynków gospodarczych.
    Prawdopodobnie jako pierwszy budynek tego zalozenia powstala tzw. Biala Stajnia. Zapewne pochodzi ona z lat 1857-1858, gdyz zachowala sie informacja, ze wlasnie w tym czasie Ludwik Krasinski zalozyl slynna stajnie „Dobrogost”. Autor tego nieistniejacego dzis budynku jest nieznany. Zachowana fotografia z 1870 r. pokazuje duzy budynek gospodarczy, o bryle regularnej i symetrycznej, z wystrojem opracowanym na wzór neorenesansowych, okazalych palaców. Obiekt odzwierciedlal raczej tendencje reprezentacyjne, niz funkcje, które pelnil. Przeznaczenie budynku mozemy jedynie odgadnac po umieszczonych wysoko, w sposób charakterystyczny dla budynków stajennych prostokatnych otworach okiennych, czy dominujacych, zwienczonych lukiem odcinkowych drzwiach wejsciowych. Porównujac go pod wzgledem skali z innymi budynkami stajennymi tego okresu nie mozna znalezc analogii. Mozna to wytlumaczyc tylko tym, ze Ludwik Krasinski przywiazywal ogromna role do hodowli koni, a jego slynna stajnia „Dobrogost” byla chluba i najwieksza pasja hrabiego.

    Jako nastepny obiekt zalozenia powstal palac. Juz na poczatku 1860 r. hrabia Ludwik zamówil u Zygmunta Rospendowskiego projekt palacu wraz z budynkami gospodarczymi. Twórca palacu w Krasnem Zygmunt Rospendowski juz wczesniej w latach 1857-1860 pracowal dla Elizy z Branickich Krasinskiej przy projekcie i realizacji palacu w Ursynowie. Byc moze wlasnie ona byla inicjatorka zatrudnienia go przy budowie rezydencji Krasinskiego.
    Rysunki palacu przedstawione na 7 tablicach (kazda podpisana przez architekta) byly juz gotowe 15 czerwca 1860 r. Budowe palacu rozpoczeto jeszcze w 1860 r. a na poczatku 1862 r. trwaly prace wykonczeniowe. Z 12 stycznia tego roku pochodza projekty werand przy tym palacu (przy elewacji frontowej i tylnej) wykonane w Krasnem przez Adolfa Schimmelpfenniga. Pozostaje w dalszym ciagu niewyjasnione, jaki byl jego udzial przy budowie rezydencji w Krasnem. Czy Schimmelpfennig mial tylko nadzór nad budowa palacu prowadzona wg projektu Zygmunta Rospendowskiego, czy tez wykanczal budynek wedlug swoich pomyslów.
    Wyglad palacu w Krasnem mozemy odtworzyc na podstawie zachowanych projektów Zygmunta Rospendowskiego oraz fotografii z 1870 r. istniejacego juz budynku. Palac byl budynkiem murowanym, otynkowanym i podpiwniczonym. Zostal zalozony na planie silnie wydluzonego prostokata z nieznacznie wystajacymi od strony elewacji frontowej i ogrodowej ryzalitami srodkowymi oraz silnie wystajacymi ryzalitami skrajnymi. Wszystkie ryzality róznej wielkosci. Asymetryczna bryla palacu skladala sie z kilku czlonów o zróznicowanej wysokosci. Dwukondygnacjowy ryzalit srodkowy zostal poprzedzony w elewacji frontowej gankiem. Do czesci ryzalitowej przylegaly z dwóch stron skrzydla (z prawej strony jednokondygnacjowe, a z lewej dwukondygnacjowe). Z kolei do kazdego z tych skrzydel przylegaly po 2 ryzality boczne (dwukondygnacjowe, z wyjatkiem trzykondygnacjowego ryzalitu bocznego od strony ogrodowej). Wszystkie partie budynku zostaly przykryte osobnymi, niskimi dachami, co powiekszalo wrazenie rozczlonkowanej bryly. Oszczedne zastosowanie detalu skupilo sie w budynku na delikatnym obramieniu okien oraz pólkolistych wnekach z rzezbami. Jedynie ryzalit srodkowy otrzymal bogatsza dekoracje (kolumny ganku oraz ozdobne luki zamykajace trzy okna drugiego pietra). Nad nimi, na osi srodkowej tego ryzalitu znajdowal sie kartusz herbowy a na elewacjach ryzalitów pierwszego pietra elewacji frontowej i ogrodowej umieszczono w niszach popiersia slynnych Polaków.
    Wnetrze palacu rozplanowano bardzo racjonalnie. Pomieszczenia reprezentacyjne umieszczono na parterze w czesci centralnej (sien, jadalnia, salon, pokój bawialny). W skrzydle prawym pomieszczenia zwiazane z administracja majatku (kancelaria, kasa oraz pokój rzadcy), zas pokoje mieszkalne w lewym skrzydle i prawym ryzalicie od strony elewacji ogrodowej.
    Pod wzgledem stylowym palac w Krasnem nalezal do popularnego w architekturze 2. polowy XIX w. stylu nawiazujacego do nieregularnej willi wloskiej. Takie cechy palacu jak asymetryczna bryla skladajaca sie z zestawionych ze soba prostokatnych, o róznej wysokosci czlonów, nakrytych dwuspadowym dachem o szerokich okapach, sa typowe dla tego nurtu w architekturze. Takze oszczednie stosowany detal jest charakterystyczny dla budowli w stylu willi wloskiej. Zas popularne w tym typie architektury polaczenie elementów murowanych z drewnianymi znalazlo tutaj zastosowanie w drewnianych elementach werand.

    Obok palacu Rospendowskiego zaprojektowal takze 2 drewniane budynki gospodarcze, które zrealizowano zapewne takze okolo 1862 r. Jeden z nich mial pelnic funkcje mieszkania dla sluzby, zas drugi byl pomieszczeniem majacym miescic kuchnie, pralnie i spizarnie. Wyglad tego nieistniejacego juz dzis budynku mozemy odtworzyc na podstawie projektów Zygmunta Rospendowskiego oraz zdjecia z 1870 r. pokazujacego elewacje ogrodowa palacu stojacy obok wymieniony wyzej dom dla sluzby. Wydaje sie, ze budynek ten o rozczlonkowanej bryle, niskim rozlozystym dachu z charakterystyczna dekoracja z wycinanych w desce elementów mozna zaliczyc do nurtu architektury nasladujacego typ drewnianej willi szwajcarskiej.

    Po zakonczeniu robót budowlanych zwiazanych z palacem Ludwik Krasinski zajal sie przeksztalcaniem parku. Jedyna zachowana o nim wzmianka zostala napisana w 1895 r. Jej autor pisze, ze „park jest urzadzony w stylu francuskim i nie posiada starodrzewia”. Na podstawie tej informacji mozemy wnioskowac, ze zostal zalozony niedlugo przed 1895 r.

    Takze z inicjatywy Ludwika rozlegly park zostal otoczony murem z brama wjazdowa, przez która droga zataczajac luk wiodla do palacu. Zapewne w latach 1870-1890 Ludwik Krasinski wznosi nastepny obiekt zalozenia, którym jest neogotycka wieza usytuowana przy bramie wjazdowej. Przedstawiony tu obiekt zostal wymurowany z cegly (nie tynkowany) i ozdobiony bialym detalem. Wieza zostala zalozona na planie prostokata zblizonego do kwadratu. Pierwotnie byla trójkondygnacyjna z dwukondygnacyjna przybudówka, zwienczona krenelazem. Na narozniku poludniowo-zachodnim w górze znajdowala sie ozdobna wiezyczka wyprowadzona powyzej krenelazu wiezy. Przybudówka przylegajaca do wiezy, zalozona zostala na planie prostokata, zostala przykryta dwuspadowym dachem o kalenicy prostopadlej do sciany wiezy.

    Architektem projektujacym neogotycka wieze w Krasnem byl zapewne Wincenty Rakiewicz. Informacja ta wydaje sie wysoce prawdopodobna wziawszy pod uwage, ze architekt wielokrotnie pracowal dla Krasinskich a od 1867 r. byl b budowniczym hrabiego Ludwika. Jest takze poswiadczone zródlowo, ze w latach zblizonych do czasu, w którym powstala wieza przebywal w Krasnem (remont kosciola parafialnego w latach 1870-1883 r.( lub jego najblizszym sasiedztwie (budowa kosciola w Opinogórze w latach 1874-1877).

    W tym czasie styl neogotycki uwazany byl za szczególnie wlasciwy dla budowli w posiadlosciach wiejskich. Formy architektury neogotyckiej najpelniej wyrazaly idee izolacji, kojarzyly sie z pojeciem obronnosci czy niedostepnosci dla postronnych. Charakter „obronny” budynku w Krasnem zostal podkreslony przez usytuowanie go przy bramie wjazdowej. W swiadomosci wspólczesnych budowle w tym stylu mialy kojarzyc sie ze sredniowieczna, rycerska genealogia rezydencji wlasciciela. Nawrót do architektury wiazacej sie z dawnymi dziejami wynikal z osobistych rodowych ambicji inwestora. Wydaje sie, ze taka tresc ideowa wyrazala wieza w Krasnem, a jej sredniowieczna szata zewnetrzna miala podkreslic starozytna metryke rodu Ludwika Krasinskiego. Krasinskiego rezydencji wieza miala jednoczesnie pelnic funkcje pawilonu parkowego. Umieszczenie tarasu widokowego na jej szczycie sugeruje, ze miala ona byc takze punktem widokowym, skad mozna bylo ogladac malownicza okolice Krasnego. Funkcje taka dla budowli w stylu neogotyckim stosowano chetnie juz wczesniej, w 1. polowie XIX w., w parkach krajobrazowych prywatnych rezydencji.
    W tym samym czasie z inicjatywy Ludwika Krasinskiego zbudowano w poblizu neogotyckiej wiezy budynek mieszkalny dla sluzby dworskiej. Obiekt ten byl na pewno zbudowany przed 1895 r., gdyz widac go na zdjeciu z tego samego roku pokazujacym wieze, zas wyglad istniejacego dzis budynku nie wskazuje, ze móglby on powstac duzo wczesniej. Jest to obiekt murowany z cegly, zbudowany na planie prostokata, dwutraktowy. Bryla budynku zwarta, dwukondygnacjowa, z uzytkowym poddaszem, zostala przykryta dwuspadowym dachem, pokrytym dachówka. Charakterystyczna cecha obiektu byly ozdobne elementy konstrukcyjne laczace skrajne elementy szczytowe, które zostaly usuniete podczas ostatniego remontu w 1981 r.
    W sklad zalozenia w Krasnem wchodzilo szereg innych budynków gospodarczych. Zabudowa gospodarcza skladala sie z kilku grup obiektów. Glówne podwórze gospodarcze z dominujacym budynkiem spichlerza polozone bylo na poludnie palacu. W sklad tej grupy wchodzily m.in. budynek bukaciarni oraz budynek mieszczacy dzis pomieszczenia administracyjne i warsztaty. Na wschód od palacu usytuowano inna grupe z okazalym budynkiem tzw. Bialej Stajni, otoczonej kilkoma drewnianymi budynkami, m.in. ujezdzalnia, drobiarnia i drewniana chalupa.
    Nastepna grupe stanowi zespól usytuowany na poludniowy-zachód od palacu, przy drodze prowadzacej do glównego podwórza gospodarczego, gospodarczego skladajacy sie z 3 obór.
Prawdopodobnie w sklad zabudowy gospodarczej wchodzilo takze szereg innych obiektów, czego dowodem moga byc niezidentyfikowane budynki gospodarcze wystepujace na zdjeciach pokazujacych majatek Ludwika Krasinskiego w 1870 r. Na podstawie informacji z literatury wiemy, ze byl tu takze duzy budynek owczarni, usytuowany na zachód, przy drodze prowadzacej do palacu.
    Biorac pod uwage liczebnosc tych budynków, wielkosc poszczególnych obiektów (niektóre z nich przewyzszaly znacznie palac) a takze znaczny obszar, który zajmowaly, mozna powiedziec o duzej skali zabudowy gospodarczej. Wielkosc tej zabudowy w stosunku do rezydencji mieszkalnej odzwierciedlala dazenie Ludwika Krasinskiego, aby Krasne bylo przede wszystkim wzorowym i przodujacym w skali Kraju majatkiem ziemskim.
    Rozmieszczenie budynków gospodarczych wskazuje, ze w ich rozplanowaniu kierowano sie charakterystyczna dla XIX w. zasada polegajaca na oddzieleniu budynków pomocniczych od palacu.
Budynki gospodarcze zostaly odizolowane od palacu grupami parkowej zieleni, wysokim murem ogrodzenia i droga, która biegla wzdluz ogrodzenia i zataczajac luk prowadzila do glównego podwórza gospodarczego. Idea odseparowania rezydencji mieszkalnej od zespolu obiektów gospodarczych zostala pokreslona przez wybudowanie obok siebie dwóch oddzielnych bram, z których jedna wiodla przez park do palacu, zas druga prowadzila do podwórza gospodarczego. Calkowite i konsekwentne przeprowadzenie koncepcji odseparowania pomieszczen reprezentacyjnych od gospodarczych zostalo tutaj zaklócone przez istnienie wczesniejszych obiektów gospodarczych, jak np. znajdujacy sie na wschodnich krancach parku budynek oficyny pochodzacy z przelomu XVIII/XIX w.
Usytuowanie poszczególnych budynków tego zespolu nie wskazuje, aby kierowano sie jakas koncepcja kompozycyjna. Wydaje sie, ze w wiekszosci przypadków obiekty budowane byly w wolnych miejscach w zaleznosci od aktualnych potrzeb. W zespole gospodarczym w Krasnem nie widac innej powszechnej w XIX w. tendencji do ujednolicenia wygladu tej zabudowy przez zastosowanie jednakowego wystroju zewnetrznego poszczególnych obiektów. Budowle gospodarcze w Krasnem reprezentuja rózne cechy stylowe architektury XIX w.
Po smierci hrabiego Ludwika w 1895 r. nastapil stopniowy upadek posiadlosci. Krasne odziedziczyla jego córka Maria Ludwika, która w 1901 r. wychodzi za maz za Adama Czartoryskiego.

Jak juz jestes na odpowiednich wspólrzednych to, to co widzisz nazwalismy fragmentem romantycznego parku. Dalej widac staw wokól którego prowadzi (jak podaje internet) najdluzsza aleja grabowa w Polsce.
Uwaga na komary w okresie letnim.

 

Skrzynka zarejestrowana również na serwisie geocaching.com

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
W tej dziurze