U gebruikt een oudere browser (IE6, IE7, IE8), die niet wordt ondersteund door de module GeoPath. Deze pagina zal niet goed functioneren, of zijn functies zal aanzienlijk worden verminderd. (U krijgt geen toegang tot het grootste deel van de functionaliteit). Wij adviseren om de nieuwste browsers te gebruiken. (Firefox, Chrome, Opera)
Tradycje hutnictwa na ziemiach polskich sięgają pochodzących sprzed 2 tys. lat dymarek odkrytych na północnych stokach głównego pasma Gór Świętokrzyskich, w rejonie Nowej Słupi. W pierwszych wiekach naszej ery, ten rejon hutnictwa zaliczał się do największych w Europie. W średniowieczu rozwijało się tu górnictwo i hutnictwo, przetwórstwo metali, produkcja broni. Wydobywano rudy ołowiu, miedzi i srebra. Obfitość występowania rud żelaza na terenie regionu świętokrzyskiego zadecydowała, że powstało tu duże skupisko hut i manufaktur metalowych nazwanych Zagłębiem Staropolskim. Kiedy wyczerpały się złoża miedzi i ołowiu, w Zagłębiu Staropolskim zaczęło dominować przetwórstwo żelaza. W osiemnastowiecznej Polsce wytwarzano tu 80% krajowej produkcji. Najsilniejszy rozwój Staropolskiego Okręgu Przemysłowego nastąpił dzięki inicjatywie Stanisława Staszica i Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, w I połowie XIX wieku. W II połowie XIX w. rozwój został zahamowany z przyczyn politycznych (powstania, utrata autonomii), jak również stosowania starych, nieopłacalnych metod produkcji. Rolę kluczowego ośrodka przemysłowego przejęło coraz dynamiczniej, w oparciu o nowe technologie, rozwijające się Zagłębie Dąbrowskie.
GeoPath
Je moet minimaal {CFrequirment} caches gevonden hebben om een GeoPath te kunnen maken 
HoofdeigenaarHoofdeigenaar is de persoon die de GeoPath geregistreerd heeft.
