Otwock to miasto stosunkowo młode. Jego historia sięga drugiej połowy XIX wieku, kiedy to wybudowana została Kolej Nadwiślańska. Miasto było jedną ze stacji znajdującą się na trasie kolei. Spowodowało to stałe połączenie szynowe z Warszawą oraz napływ turystów oraz letników. Jednym z dodatkowych sytuacji zwiększających zainteresowanie Otwockiem było sprowadzenie się tutaj Michała Elwiro Andriollego, znanego wówczas ilustratora książkowego, który zakupił tereny nazwane „Brzegami Andriollego”. Na swojej ziemi jako pierwszy wybudował drewniany ośrodek wypoczynkowy, którego bogate wzornictwo stało się pierwowzorem do charakterystycznego stylu architektonicznego, nazwanego wiele lat później przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Świdermajer”.

Dzięki specyficznemu mikroklimatowi sosnowemu wspomagającemu leczenie chorób płuc takich jak gruźlica czy koklusz, w Otwocku pojawiało się coraz więcej ośrodków leczniczych. Jedną z ważniejszych postaci stał się w mieście dr Józef Geisler, którego praca przyczyniła się do otrzymania przez miasto statusu sanatorium. Jako spadek po sanatoryjnym statusie Otwocka, w mieście ostało się wiele szpitali specjalistycznych, jak m.in. obecne Mazowieckie Centrum Leczenia Płuc i Gruźlicy.

 Otwock stał się bardzo popularnym wśród kuracjuszy i letników miejscem na weekendowe wypady rekreacyjne oraz dłuższe, sanatoryjne turnusy. W Otwocku przez pewien czas mieszkał m.in. Władysław Stanisław Reymont, który pisał tu „Chłopów” czy Kornel Makuszyński, który stworzył tu swojego „Koziołka Matołka”.

Dużym zainteresowaniem turystów cieszyły się zarówno gęste, sosnowe lasy idealne do leczniczych spacerów, jak i znajdująca się nieopodal rzeka Świder, która przyciągała tu znaczną rzeszę mieszkańców Warszawy w upalne, wakacyjne dni. Na potrzeby ruchu turystycznego uruchomiono tu także kolejkę wąskotorową, która codziennie kursowała na trasie Warszawa - Karczew.

Dużą część historii Otwocka, zwłaszcza w okresie międzywojennym, stanowiła liczna diaspora żydowska, która w szczytowym okresie w 1939 roku stanowiła ponad 11 tys. ludzi na 19 tys. wszystkich mieszkańców miasta. Żydzi wiedli prym w handlu i rzemiośle, a na terenie miasta znajdowały się cztery synagogi. Po wybuchu II wojny światowej, otwockie getto było jednym z większych na całym Mazowszu.

Otwock to wyjątkowe miasto, położone w otulinie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego i do dzisiaj zachowało uroki, które przyciągały turystów przez dziesięciolecia. Zaproszenie kolejnych turystów to cel stworzenia tej geościeżki, w której zawartych jest 9 punktów na mapie miasta, jednak zapewniamy, że to nie wszystkie miejsca, które warte są odkrycia w Otwocku.

KESZE Z GEOŚCIEŻKI :

1. URZĄD MIASTA – Główny budynek „A” to dawna Willa Rozalin, która została wybudowana w latach osiemdziesiątych XIX wieku. W latach dwudziestych XX wieku została przebudowana i od tego czasu pełni funkcję magistratu.

2. SPOTKAJMY SIĘ PRZY SAMOLOCIE – Pomnik upamiętniający tragiczne wydarzenia z 1998 roku, kiedy to nad otwocką dzielnicą Soplicowo rozbił się wojskowy samolot z dwójką żołnierzy na pokładzie podczas zwiadowczego patrolu pogodowego przed uroczystościami patriotycznymi.

3. PARK LEŚNY WIEJSKA – nowe miejsce na rozrywkowej mapie Otwocka. Jest to miejsce użytku publicznego, pełniące funkcję placu zabaw dla dzieci, miejsca spotkań z grillem i hamakami oraz rekreacyjnego wybiegu dla czworonogów.

4.PARK MIEJSKI NOCĄ – Teren rekreacyjny dla mieszkańców miasta. W Parku można odnaleźć m.in. cukiernię, place zabaw dla dzieci, tężnie solankową, muszlę koncertową czy zabytkowy budynek w stylu klasycystycznym, pełniący obecnie funkcję Liceum Ogólnokształcącego.

5. MEDYK – obecnie Medyczna Szkoła Policealna im. Heleny Chrzanowskiej, znajdująca się w lesie przy drodze do takich atrakcji turystycznych jak Łysa Góra, żydowski kirkut (cmentarz), poniemieckie Bunkry z okresu II wojny światowej czy leśne jezioro „Torfy”.

6. WZGÓRZE MERAN – najwyższe wzniesienie w Otwocku otoczone piaskowymi wydmami, na szczycie której wiele lat temu znajdowała się niewielka skocznia narciarska.

7. CEGIELNIA TEKLIN – tereny po dawnej cegielni, jednej z największych na całym Mazowszu.

8. ŚWIDERSKI MEANDER – urokliwe skarpy wzdłuż meandrującej rzeki Świder, stanowiącej naturalną granicę między Otwockiem a Józefowem.

9. CENTRUM – Zielone tereny wypoczynkowe w samym centrum miasta, tuż obok dawnej „Wielkiej Dziury” oraz skweru nazywanego potocznie przez mieszkańców „Małpim Gajem”.

10. OTWOCKIE GETTO – Wycieczka szlakiem Otwockiego getta. Poznasz mroczne karty Otwocka oraz zobaczysz jak miasto zmieniło się na przestrzeni lat.

Keszów w mieście jest znacznie więcej, dlatego zachęcamy również do poszukiwań skrzynek innych użytkowników, ponieważ pokazują inne ciekawe miejsca niezawarte w tej geościeżce, a są zdecydowanie godne polecenia.

Kolejność podejmowania keszy dowolna. Zapraszamy :)