Po  Leczeniu ktoś dokonał wpisu  w logbook ale nie tutaj. Tak przy okazji.....murek mijany po drodze - jak z bajki!!!!

Nie ma co kryć-niemalże równy rok  od ostatniego znalezienia ;)  dlatego....tak sobie pomyślałem : a czemu by nie odświeżyć zawartości skrzynki- i tak oto wymieniłem naklejkę za naklejkę,figurkę za figurkę,tylko kręta na wymianę nie miałem ale pozwoliłem sobie ruszyć z zającem dalej. Dziękuje i pozdrawiam.  Gwiazdka i ocena jak tylko wrócę   pod swój dach. Dziękuje i pozdrawiam ;)

Znaleziono podczas deszczowo-pochmurno-słonecznej 30 kilometrowej psio wędrówki. Moje wewnętrzne dziecko chciało wejść na górę. Skrzynka suchutka. Zawitał szczęśliwy zając.

Znaleziona z Em. Wcześniej podejście w pojedynkę i fiask no ale po nocy szukalem:)

Spoiler zrozumiałem dopiero jak skrzynkę znalazłem, mało artystyczna dusza ze mnie. Po przeczytaniu opisu przypomniały mi się beztroskie lata dzieciństwa na wsi. Oboje rodzice pochodzą ze wsi, wiec większość wakacji, ferii spędzałem u dziadków. A dzieciaków takich jak ja było sporo, więc na nudę nie można było narzekać. Podchody, wyprawy nad rzekę, wyścigi rowerowe, zabawy w chowanego, skakanie po sianie w stodole. Nowy pies u sąsiada to był dobry pretekst by wyprawić mu chrzciny. Zimą oczywiście sanki, ale też próby przejścia leśnych bagien. Zła pogoda to też nie było zmartwienie: bierki, karty, państwa miasta i jakoś czas leciał. Dorośli gdzieś tam byli, ale jakoś nie wchodziliśmy sobie w drogę. Ale to nie był tylko czas zabawy. Czasami trzeba było pomóc w gospodarstwie. Nic ciężkiego, tyle co dzieciak da radę. Przy sianokosach trzeba było zagrabiać resztki siana, bo przecież nic nie może się zmarnować,  wieczorem trzeba krowy przygonić, jesienią pomóc przy zbiorze ziemniaków. A i to była zabawa bo potem mogłeś się przejechać na wielkiej furze siana, krowy zawsze coś próbowały skubać coś z pola gdzie nie mogły, a przy wykopkach nie mogło zabraknąć ziemniaków z ogniska. Tak, to były fajne czasy.

Szybko podjęta Dziękuję za pokazanie miejsca

na poczatku kesza szukalem w kapletnie innym miejscu lecz wkoncu sie udałopodpowiedz nie wchodz na gore :)
a co do samego kesza:tak pożądnie zrobionego kesza jeszcze nie widzialem
TFTC!

Przede wszystkim uderzył mnie opis tej skrzynki - tak bardzo prywatny, intymny wręcz. Do tego zdjęcia - niezwykle klimatyczne. Samo miejsce doskonale oddaje klimat tekstu i fotografii.

Moje wewnętrzne dziecko najwidoczniej działa nieco inaczej niż zakładała Autorka Po dłuższym czasie mojego buszowania w stodole Ten, Który Szuka Ale Nie Loguje najwidoczniej stwierdził, że wyrobiłam dzienny limit skakania po żerdziach - przeczytał, obejrzał i z 200% pewnością udał się w miejsce ukrycia skrzynki... I tyle było z mojej zabawy

Za niezwykłą prywatność tej skrzynki, za pomysł, za miejsce, za przypomnienie, że przeszłość jest związana nieodwracalnie z teraźniejszością daję gwiazdę.

To jest mój ulubiony skarb dzisiaj, bo beze mnie by sobie nie dali rady. Nigdy by go nie znaleźli, a ja od razu wiedziałem gdzie jest dżemik .

Dziękuję za ten skarb!

Najpierw to tata poszedł sam sprawdzić, czy możemy tam wejść w naszych ładnych ubrankach. Na szczęście okazało się, że możemy, bo skarb był fajny. No i Mi-Mi jak tylko zobaczył spojler to od razu wiedział, gdzie jest skarb. On chyba nie tylko w magnetykach jest taki dobry .

Dziękuję za ten skarb!

A żeby nie było, że tylko do kościoła w niedzielę trzeba pójść, to w drodze do Skierniewic skręciliśmy jeszcze tutaj. To również byłą doskonała decyzja, choć początkowo byłem trochę sceptyczny, zwłaszcza biorąc pod uwagę odświętne ciuszki, w jakie odziani byli Hobbici. To miejsce jednak jest bardzo czyste (jak na takie miejsce) i pozbawione niefajnych krzoli, czy pokrzyw. No i ma swój niezwykły klimat.

A kesz? No cóż, kiedy pokazałem Hobbitom spojler, Mi-Mi rozejrzał się, wyciągnął rękę i powiedział: - Tam!

Nie chciało mi się początkowo wierzyć i zacząłem się rozglądać po swojemu, ale w końcu pomyślałem, że trzeba posłuchać intuicji naszego "mistrza od magnetyków". No i oczywiście okazało się, że Mi-Mi jest nie tylko mistrzem magnetyków, ale również prawdziwym artystą, który w naturze od razu widzi to, co widać na artystycznym spojlerze. Zuch chłop!

Lavinko - dzięki za kolejne metafizyczne doznanie!

Rewelacyjny kesz!

Przeszedłem wzdłuż i wszerz, po czym stwierdziłem - nie nooo, trzeba zajrzeć jeszcze tam ;)

Czyżby młodzież kopulowała się na tym podwieszonym sianku? :D

Ostatnia na liscie niedzielnego keszobrania. Chwile porwało, żeby znaleść. Wystarczyło tylko spokojnie poczytac opisy innych. Spojrzeć na spoiler i na otoczenie. No i jest.

Niedzielne dożynki w okolicy wespół z Olgą (konstancik).

Stodoła transparentna aż miło, wiatr hula i śniegu nawiewa. Skrzyneczka sympatyczna, wspomnienia wsi mam właściwie podobno jak i Ty ;)

 

keszołapanie z Wallsonem, dziękujemy!

A to chyba nie opowiadałeś o tym zaspaniu.Mnie się przypomina wycieczka z Makarem i Pawłem (tym co był z nami w tym roku na Longonadzie), jak postanowiliśmy przycupnąć w stodole jakiegoś lokalnego związku łowieckiego (dziura była), a członkowie przyszli o szóstej w niedzielę i nas znaleźli. :)

Kolejna skrzynka z serii "ruderki lavinki"rowerowo w kierunku południowym (potem wracając przejeżdżałem znów obok, po nocy w zamarzającej mgle)

Przypomina mi się stodoła u dziadka... niestety siano było stare ( ale o świeże siano coraz trudniej w stodołach), za to jakie zarąbiste pajęczyny tam były! A raz na rajdzie studenckim w Beskidzie Niskim, gdy nocowaliśmy w jakiejś stodole, to tak się zakopałem w jakimś zakątku, że omal nie poszli dalej beze mnie (trochę zaspałem).

Ja nawet zrobiłem Hop z levelu 1. Jednak uważajcie - jest on bardzo niestabilny a skrzynki tam nie ma.

To chyba żona ma w sobie więcej z dziecka i więcej bawiła się w stodole, bo to ona znalazła skrzynkę. Od początku dobrze myśleliśmy, tylko najpierw poszukiwaliśmy niezbyt dokładnie. Ale dzięki temu dokładnie obejrzeliśmy cudną stodołę. Dziękujemy  

Było trochę szukania ale daliśmy rade z ekipą.

Super zabawa razem z ekipą, dzięki

nie dość, że miejsce bardzo klimatyczne, to i zabawa przednia. poszukiwania zajęły nam chwilę, ale warto było. skrzyneczka na bogato wyposażona. wielkie dzięki na kesza. ocena znakomita

Szybki i łatwy 

Oj co się naszukałem. Była tam gdzie myśląłem ale "bardziej zamaskowana". znó potrzebna była pomoc założycielki. dzisiaj coś nie był dobry dzień na poszukiwaniaNiemniej miejscówka śiwetna. polecam i dziękuję

Kesz odnaleziony,wpis zostawiony,obiekt zwiedzony,wypad zaliczonyOkazało się jednakże stara chałupka nie jest opuszczona,po chwili odpoczynku w stodole dobiegł mnie głos babci Franciszki ' Igor na obiaaaad ! 'Tyle,że dziadek chyba zapomniał o koszeniu podwórka,bo troszkę pokrzywami zarosło ;/

W poszukiwaniu wyciszenia po stresującym dniu pracy postanowiłam czym prędzej udać się  po tego kesza (tu chciałabym podziękować serdecznie wszystkim naszym lokalnym keszerom, którzy  w końcu pojęli, że  nie należy mi wchodzić w drogę i zabierać FTF-ów sprzed nosa ) 

Żeby było łatwiej już po drodze budziłam w sobie dzieciaka:

1. grałam na trawie
2. robiłam w strumyku kręcone "frędzle" z łodyg mlecza
3. łapałam  i całowałam małe żabki
4. śpiewałam na głos głupie piosenki jadąc przez wieś.
5. no i jechałam po szosie slalomem- od brzegu do brzegu. Ale tego nie musiałam "budzić" - jeżdżę tak bardzo często :)

Tak przygotowana dotarłam do stodoły. Od razu wiedziałam co mam robić...A będąc po raz kolejny wysoko..no nie mogę powiedzieć.  W każdym razie ciastko ze spojlera skonsumowane.

Potem zwiedzanie gospodarstwa.....uwielbiam! Ten kwitnący sad....

Gwiazda się należy, ale mam deficyt  - obiecuję więc ja tylko!