Łagiewniki (dawniej niem. Elvershagen) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Pierwsza wzmianka z 1325 r. W latach 40. XV wieku Łagiewniki były w posiadaniu braci Bork aż do połowy XVIII wieku.
W 1583 r. odnotowano dwór, który należał do Urlicha von Bork.
W 1680 r. zaznaczono istnienie dwóch siedzib rycerskich, należących do Macieja i Jurgena, mających główną siedzibę w Strzmielu oraz do landrata Adriana – właściciela Starogardu Łobeskiego, Starej Dobrzycy i Kąkolewic.
Łagiewniki sprzedano w 1745 r. porucznikowi Furchtegott von Bonin. W roku 1794 sprzedane Leopoldowi K.F. von Heyden.
Wielu właścicieli w pierwszej połowie XIX wieku; w 1840 r. kupił Friedrich von Büllow. Rodzina ta w ciągu XIX wieku wykupiła od starych rodów znaczne dobra w okolicach Reska. Około 1890 r. majątek kupił baron Heinrich Jossias von Veltheim. Ostatnim właścicielem Łagiewnik był syn Hienricha, Jossias.
W pobliżu edukacyjna ścieżka rowerowa "Doliną Rzeki Regi". Spływy kajakowe rz. Regą, w pobliżu przystań leśna Łagiewniki.
Obecnie wioska sprawia bardzo miłe i zaskakujące wrażenie. Widać rękę gospodarza.
Keszyna ukryła się w murze po starym kościele strzeżona z naprzeciwka przez strażnika.