Była to brama miejska ze strażnicami znajdująca się na Nowym Mieście, która służyła do ochrony pierwszego, drewnianego mostu w Warszawie - Mostu Zygmunta Augusta. Zbudowana jest z cegły i posiada ostrołukowy, gotycki przejazd. Brama miała ochraniać most w szczególności przed pożarem. Wybudowana w 1582 roku na polecenie królowej Anny Jagiellonki umiejscowiona została u wylotu Chwaliszewa, którą to ulicę zaczęto później zwać Mostową. W roku 1603 most zniszczyła powódź, a sama brama w latach 1648-49 została przebudowana na prochownię, a następnie w 1769 w więzienie. Skład prochu przeniesiono za miasto w okolice Woli (Powązki), młyn prochowy i wytwórnia kul armatnich zostały zaś przeniesione na Młociny (dzisiejsze Łomianki Prochownia). Przy okazji ostatniej przebudowy dobudowano do bramy Dom Poprawy, a następnie skrzydło wzdłuż ulicy Boleść. W 1833 więzienie zlikwidowano, a w 1838 budynki zmieniono w kamienicę czynszową. Po uszkodzeniach wojennych w latach 1961-1967 bramę odbudowano z wyeksponowaniem pierwotnych cech gotyckich i cały kompleks budynków przeznaczono na Teatr Stara Prochownia. Na scenie Starej Prochowni co rok odbywa się Ogólnopolski Przegląd Monodramu Współczesnego oraz Przegląd Młodzieżowych Zespołów Teatralnych "Melpomena w szkolnej ławce".

W związku z podwyższeniem nieznacznie przez lata poziomu, na którym znajduje się ulica Boleść, część murów bramy od strony ulicy znajduje się pod ziemią.

Most Zygmunta Augusta

Pierwszy stały most w Warszawie, zbudowany w latach 1568-73. Na lewym brzegu most umiejscowiono w rejonie na północ od Barbakanu (dzisiejsza ulica Mostowa a właściwie jej przedłużenie tj. ul. Boleść), a po praskiej stronie w okolicach ulicy Ratuszowej. Budowę rozpoczęto za rządów króla Zygmunta Augusta a skończono za panowania Anny Jagiellonki z której inicjatywy w 1582 r,. zbudowano także Wieżę Mostową, chroniącą most przed ewentualnymi pożarami. Projektantem mostu był Erazm Giotto (Erazm Cziotko z Zakroczymia). Most zbudowany był z drewna sosnowego i dębowego i składał się z 22 przęseł (wg innych źródeł - 15). Dębowe pale były okute miedzianą blachą. Długość mostu wynosiła wg jednych źródeł ok. 500 m, a innych nawet 850 m (a więc znacznie więcej od późniejszych konstrukcji w tych okolicach za czym miał przemawiać fakt, iż w XVI w. Wisła była znacznie szersza a po prawej stronie znajdowały się dodatkowo tereny zalewowe i podmokłe (bagna, małe jeziorka). Szerokość mostu wynosiła 6 metrów, a spód konstrukcji podwieszony był 4 metry nad średnim poziomem wody. Całkowity koszt wyniósł ok 100 tys. dukatów.

Most od samego początku istnienia był doświadczany przez silny nurt Wisły i wiosenne spływy kry. Już w 1576 r. król Stefan Batory zlecił przeprowadzenie remontu podniszczonego mostu. Wiosną 1578 r. nastąpiło kolejne przerwanie mostu po którym konieczna była niemal ponowna budowa przeprawy, postawiono wówczas dźwigary kratowe z dolną jezdnią. Ostatecznie most przetrwał 30 lat do 1603 r., kiedy to kolejny napór spływającej kry obalił drewniane pale. Pozostałości opuszczonej konstrukcji zostały stopniowo wchłonięte przez Wisłę.

O keszu:

Kordy nie wskazują miejsca ukrycia. Do logu internetowego potrzebne jest hasło. Zwróć uwagę na rycinę przedstawiającą widok na Warszawę. Znajdziesz tam jedno z pierwszych przedstawień herbu Warszawy. Gdzie na trasie tej ścieżki możesz jeszcze zobaczyć taki herb? Nazwa ulicy to hasło, pisane w formacie "Słowo Słowo" Oglądaj dodatkowe waypointy ;)

UWAGA!!!  W tej skrzynce może się znajdować literko-cyferka niezbędna do odszukania finału. Nie zapomnij jej spisać!!

Uważaj na strażnika z parkingu.

Zachowaj szczególną ostrożność. Proszę nie spal miejscówki!!!