Keszyk ukryty w okolicy pomnika upamiętniającego bitwę pod Sokołowem.

Żeby dotrzeć do Kesza należy udać się na miejsce według podanych współrzędnych i znależć tam najmniejszą oraz największą liczbę czterocyfrową i podstawić do wzoru (pomijamy kropkę dziesiętną):

N 52° (18.722+najmniejsza)'

E 17° (31.992+największa)'

Skrzynka zawiera HASŁO, są nim dwa ostatnie wyrazy z podanych kordów.

Pojemnik zawiera:

Logbook i ołowki,

Certyfikaty (FTF, STF, TTF) dla trzech pierwszych znalazców,

Małe gadżeciki na wymianę.

Powodzenia w szukaniu.

Oto co wie Ciocia Wiki na temat tej bitwy

Bitwa pod Sokołowem – starcie zbrojne pomiędzy powstańcami wielkopolskimi a Prusakami, stoczona 2 maja 1848 w czasie powstania wielkopolskiego.

Po bitwie pod Miłosławiem oddziały powstańcze opanowały Wrześnię i jej okolice. 2 maja w rejon ten zapuścił się liczący ok. 1800 ludzi oddział pruskich żołnierzy, którymi dowodził gen. Hirschfeld. Polacy, dowodzeni przez Ludwika Mierosławskiego, zagrodzili nieprzyjacielowi drogę pod Sokołowem. Powstańcy podzielili się na kilka oddziałów i zorganizowali punkty oporu, gdzie mieli się skutecznie bronić.

Wymiana ognia przerodziła się w walkę bezpośrednią, ponieważ do ataku ruszyła pruska kawaleria. Sformowane przez oddziały polskich kosynierów – dowodzonych przez Ludwika Oborskiego oraz mjra Jabłkowskiego – czworoboki skutecznie odparły pruską szarżę. Kosynierzy ponieśli jednak bardzo duże straty w walce z piechotą. Do starcia włączyły się jednak formowane pospiesznie oddziały chłopów z lokalnych wsi, które zmusiły żołnierzy pruskich do rozproszenia się i uniemożliwiły im koncentrację w jednym miejscu. Jednocześnie polscy ułani obeszli Sokołowo i, dostając się na tyły pruskie, zadali nieprzyjacielowi znaczne straty.

Wieczór zmusił obie strony do zaprzestania walki. Sytuację tę wykorzystał gen. Hirschfeld, który pośpiesznie wycofał swoich ocalałych ludzi na północ, do Gulczewa. Bitwa pod Sokołowem była najkrwawszym starciem powstania wielkopolskiego. Po stronie powstańców poległo ok. 300 ludzi^[1] , znaczne straty ponieśli też Prusacy. Zachęceni tym sukcesem chłopi w następnych dniach zorganizowali ruch partyzancki w tej części Wielkopolski. Sam Mierosławski planował poprowadzić uderzenie w kierunku Gniezna. Jednak pomimo tego sukcesu, wśród oficerów i ziemiaństwa polskiego zaczęło dominować przekonanie o bezcelowości dalszej walki. W tej sytuacji do większych starć już nie doszło.

Jeszcze jesienią 1848 w Sokołowie wzniesiono pomnik nad zbiorowym grobem powstańców. Później wzniesiono też kopiec, na którym do dziś stoi pomnik. Bitwę upamiętnia też krótka lokalna "Pieśń o 1848 roku".

 2011-11-06 Skrzynka reaktywowana w nowym miejscu. Powodzenia w szukaniu! Opakowka oraz miejsce ukrycia autorstwa mojej mamuśki.