Wbrew przekonaniu niektórych, ulica Kupały w Gdańsku upamiętnia nie Jankę Kupałę, wieszcza, a Kupałę - rzekome bóstwo. 

Kupała

Kupała, Kupało – rzekome bóstwo słowiańskie, które po raz pierwszy wymienione jest w XVII wieku i porównane do greckiej bogini Ceres. Współcześni badacze mitologii Słowian negują jednak istnienie takiego bóstwa. Według Władimira Toporowa postacie mitologiczne znane z późniejszych źródeł, takie jak Jaryło, Kupała, Pogwizd, Łada, Polel i inne, nie mogą być uważane za bogów. Folklorysta i etnograf Andriej Toporkow stwierdził, że Kupało był tylko świętem ludowym, a uznanie go za bóstwo jest wątpliwe. Według Stanisława Urbańczyka Kupała to „literacka fikcja, uparcie przez mitologów podtrzymywana jako prawda”. Brak jest informacji o bóstwie we wcześniejszych źródłach wspominających obchody Nocy Kupały.

Janka Kupała

Jánka Kupáła (Iwán Daminíkawič Łucéwič; 7 lipienia 1882; w. Wiazynka, ciapier Maładečanski rajon, Mienskaja wobłaść, Biełaruś — 28 čerwienia 1942) — klasyk biełaruskaje litaratury, paet, dramaturh, publicyst, zasnawalnik (razam ź Jakubam Kołasam) nowaje biełaruskaje litaratury i biełaruskaje litaraturnaje mowy. Narodny paet Biełarusi. Akademik AN Biełarusi i AN Ukrainy. Laŭreat Dziaržaŭnaj premii SSSR za zbornik «Ad serca».

Tworčaść Kupały pryznajecca za letapis žyćcia biełaruskaha narodu, adbitak jaho nacyjanalnaha charaktaru i świetarazumieńnia. U swaich satyryčnych kamedyjach «Paŭlinka» i «Tutejšyja», dramy «Raskidanaje hniazdo» wyjawiŭ duchoŭnuju pryhažość i maralnyja zahany roznych sacyjalnych supolnaściaŭ biełaruskaha hramadztwa, składany histaryčny los narodu i samabytnaść biełaruskaje kultury. U rańniaj paezii, blizkaj da falkloru swajoj wobraznaściu, adlustrawaŭ ciažkuju dolu biełaruskaha narodu, admietnyja rysy jaho histaryčnaha šlachu i charaktaru.

23.06.2003 r., z inicjatywy organizacji mniejszości białoruskiej na Wybrzeżu i kręgu przyjaciół Janki Kupały oraz Fundacji Konsula Generalnego Białorusi w Gdańsku, odłonięto w Gdańsku, przy ulicy Kupały pomnik upamiętniający białoruskiego pisarza Jana Łucewicza, tworzącego pod pseudonimem Janka Kupała. Monument w postaci głazu narzutowego posadowiony jest na podstawie murowanej z kamieni polnych. Na froncie kamienia, w płytkiej prostokątnej niszy, znajduje się  z tablica mosiężna  z napisem  dwujęzycznym JANKA KUPAŁA (JAN ŁUCEWICZ) 1882-1942 WIESZCZ BIAŁORUSKI wraz z cytatem "… śnią mi się sny o Białorusi".

Czy zauważyliście, że część opisu jest po białorusku?

Kesz znajduje się na współrzędnych w oddaleniu od pomnika.

źródła:

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Kupa%C5%82a_(mitologia)
2. https://vk.com/@belwiki-janka-kupala
3. https://gzdiz.gda.pl/mapa/pomnik-janki-kupaly,o,68