Gniezno pojawiło się na żużlowej mapie Polski, uznaje się 1952 rok, to wydaje się, że bardziej zasadne byłoby celebrowanie roku 1948. To właśnie wtedy zawiązało się pierwsze gnieźnieńskie zrzeszenie skupiające żużlowców. Istniejący już wówczas klub Spójnia Gniezno, zrzeszający hokeistów na trawie, otworzył się na żużel i zawiązano sekcję motorową. Ciekawe jest to, że aby zdobyć fundusze na działalność sportową, zakupiono trzy motocykle oraz dwa samochody, które umożliwiły prowadzenie klubowi szkołę jazdy.
Ten rok był przełomowy nie tylko dlatego, że gnieźnieński ośrodek pojawił się formalnie na żużlowej mapie kraju, ale również, czy może przede wszystkim dlatego, że po raz pierwszy w historii, w pierwszej stolicy Polski, odbył się turniej żużlowy. 29 sierpnia 1948 roku, na stadionie przy ul. Wrzesińskiej, komplet publiczności oklaskiwał zwycięstwo Motoklubu Rawicz. Reprezentanci miejscowych zajęli trzecie miejsce. Ciekawostką jest fakt, że zawodnicy otrzymywali wtedy za punkt... 30 złotych, a dieta żużlowca wynosiła... 20 złotych.
W lipcu 1953 roku poinformowano, że z powodu braku wystarczających zasobów finansowych, sekcja Spójni zostaje przekazana Zrzeszeniu Sportowemu Start, czyli organizacji powstałej rok wcześniej, "działającej na rzecz spółdzielczości pracy". Klub, podobnie jak Spójnia, był wielosekcyjny - poza żużlem, działał też w hokeju na trawie, w piłce ręcznej, a nawet w piłce nożnej.
Po wakacyjnym przejęciu, 10 października 1953 roku, zawodnicy sekcji żużlowej Zrzeszenia Sportowego Start po raz pierwszy wystąpili w oficjalnych zawodach jako Spółdzielczo-Rzemieślniczy Klub Sportowy Start Gniezno. Mając świadomość problemów swoich poprzedników, "startowcy" od razu zaczęli myśleć o budowie toru żużlowego z prawdziwego zdarzenia, a wstępne prace zostały wykonane już na początku kolejnego roku. Decyzja okazała się strzałem w dziesiątkę, bo z krótką przerwą, żużel w Gnieźnie istnieje do dziś.
O keszu: Mikro magnetyk