Stadion im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku

Początki żużla w Gdańsku sięgają pierwszych lat powojennych. Pierwszym obiektem z prawdziwego zdarzenia był stadion przy ul. Marynarki Polskiej. Obiekt, który wówczas służył również piłkarzom, teraz jest tylko wykorzystywany przez futbolistów Polonii Gdańsk. 

Kilkutysięczne trybuny niejednokrotnie zapełniały się w znacznym stopniu nawet pomimo tego, że do końca lat 50-tych rozgrywano na niej jedynie trzecioligowe rozgrywki klubowe. Tor miał klasyczną, czarną nawierzchnię. Ówczesny stadion przy ul. Marynarki Polskiej należał do największych obiektów sportowych w ówczesnym Trójmieście.

Być może nie wszyscy kibice pamiętają, ale tuż obok korony stadionu funkcjonowało przed laty odkryte lodowisko hokejowe. 

Przy ul. Marynarki Polskiej startowali żużlowcy: LPŻ Neptun Gdańsk, Legii Gdańsk i Wybrzeża Gdańsk. Najpierw do Gdańska ściągnięto likwidowaną sekcję żużlową stołecznej Legii, w 1962 roku sekcja żużlowa powstała w ówczesnym Gwardyjskim Klubie Sportowym Wybrzeże. Dopiero jednak w 1965 roku oddano do użytku stadion, który do dzisiaj służy żużlowcom Wybrzeża.

Podobnie jak obiekt przy ulicy Marynarki Polskiej, miał on na początku nawierzchnię żużlową i podobnie jak obiekt położony nieopodal stoczni, początkowo żużlowcy dzielili go z piłkarzami.

Dzisiejszy obiekt im. Zbigniewa Podleckiego swoje początki na w połowie lat 20-tych minionego stulecia. Wówczas jeszcze w czasie Wolnego Miasta był to stadion z bieżnią lekkoatletyczną, Po wojnie, w pierwszej połowie lat 50-tych powiększono trybuny, powstała też charakterystyczna Brama Maratońska. Sportowy kompleks przy ul. Elbląskiej zajmował początkowo nieco więcej miejsca niż w chwili obecnej. Na uboczu głównego stadionu, funkcjonował stadion lekkoatletyczny.

Dopiero na początku lat 70-tych czarną, żużlową nawierzchnię wymieniono na czerwoną z domieszką mączki kortowej. Dzięki tej wymianie kibice przybywający na mecze Wybrzeża mogli w nieco bardziej komfortowych warunkach oglądać spotkania, zwłaszcza na wirażach. Kolejną modernizację gdański tor przeszedł przed sezonem 1988, wówczas to wymieniono nawierzchnię na białą, granitową. Nawierzchnia ta nieco lepiej znosi niekorzystne warunki atmosferyczne niż jej poprzedniczki. 

Również na przełomie XX i XXI wieku na gdańskim obiekcie wiele się działo, tym razem najwięcej na trybunach i wokół nich. Wybudowano od podstaw nowy park maszyn. Do tej pory żużlowcy wyjeżdżali wprost spod arkad Bramy Maratońskiej, teraz park maszyn znajduje się niejako na jej zapleczu. Zmieniono rozkład i wyremontowano pomieszczenia w samej bramie. W kolejnych latach m.in. rozpoczął się proces wymiany drewnianych ławek. Te ostatnie zabiegi zmieniły nieco pojemność stadionu, jednak dostosowały do współczesnych wymogów obowiązujących dla stadionów sportowych.

 Pojemność stadionu określa się na około 10 000 widzów. 

Gdański obiekt był jednym z pierwszych w Polsce stadionem żużlowym ze sztucznym oświetleniem. Obecne, gruntownie zmodernizowane, praktycznie stworzone od początku spełnia wymogi FIM. W kolejnych latach obiekt przechodził kolejne modernizacje związane głownie z koniecznością dostosowania go do wymagań licencyjnych.

Długość toru (liczona po osi toru) wynosi 349 metrów, jest to wartość nieco krótsza niż w momencie, kiedy żużel przenosił się na obecny obiekt. Aktualny rekord toru należy do Australijczyka Darcy'ego Warda, który cztery okrążenia gdańskiego toru pokonał w czasie 61,28 sekund. Rekord ten został ustanowiony 21. sierpnia 2011 roku podczas meczu ligowego LOTOS Wybrzeże Gdańsk - Start Gniezno.

Podstawowe dane:
- długość toru: 349 m
- szerokość toru: 10 m na prostych, 15 m na łukach
- rekord toru: 61,28 s, Darcy Ward
- nawierzchnia: granitowa
- pojemność stadionu: ok. 10 000 osób

Pierwsi rekordziści:

Zbigniew Podlecki (Wybrzeże Gdańsk; 11 kwietnia 1965) - 75,8 sek.
Zbigniew Podlecki (Wybrzeże Gdańsk; 25 kwietnia 1965) - 75,4 sek.
Henryk Żyto (Wybrzeże Gdańsk; 25 lipca 1965) - 75,2 sek.

Przed sezonem 1967 przebudowano tor gdańskiego klubu. Jego długość zmalała do 377 metrów.

Zbigniew Podlecki (Wybrzeże Gdańsk) rozpoczął śrubowanie rekordu od czasu 75,0, aż w roku 1969 przejechał cztery okrążenia gdańskiego toru w czasie 73,2. 

Nastąpiła kolejna modernizacja obiektu. Dzięki niej długość toru ponownie zmalała - aż o dwadzieścia osiem metrów! Jak łatwo policzyć, od tego momentu jego długość wynosiła 349 metrów.

Jego pierwszym rekordzistą został Bogdan Skrobisz (również reprezentant gdańskiego Wybrzeża). Swój rekord wynoszący 71,8 sekund ustanowił szóstego kwietnia 1976 roku. W tym samym sezonie poprawił go do rezultatu 71,3 sek.

Kolejni rekordziści:
Edward Jancarz (Stal Gorzów; 2 maja 1976) - 70,0 sek.
Andrzej Tkocz (ROW Rybnik; 23 maja 1976) - 69,8 sek.
Anders Michanek (Szwecja; 17 października 1976) - 69,7 sek.
Zenon Plech (Wybrzeże Gdańsk; 21 marca 1978) - 69,2 sek.
Michael Lee (Anglia; 8 lipca 1979) - 68,8 sek.
Zenon Plech (Wybrzeże Gdańsk; 5 kwietnia 1981) - 68,2 sek.
Zenon Plech (Wybrzeże Gdańsk; 2 maja 1982) - 68,0 sek.
Zdenek Schneiderwind (Czechosłowacja; 10 lipca 1984) - 67,8 sek.
Eugeniusz Błaszak (Unia Tarnów; 31 marca 1986) - 67,6 sek.
Zenon Plech (Wybrzeże Gdańsk; 22 czerwca 1986) - 67,4 sek.
Jan Osvald Pedersen (Dania; 21 czerwca 1987) - 67,0 sek.
Per Jonsson (Szwecja; 18 lipca 1987) - 66,91 sek.

Po sezonie 1987 gdański obiekt przeszedł kolejny remont. Tym razem zmieniono profil łuków oraz wymieniono nawierzchnię. Długość toru jednak się nie zmieniła, wciąż wynosi 349 metrów.

Najszybsi na tym torze:
Roman Jankowski (Unia Leszno; 4 kwietnia 1988) - 65,2 sek.
Dariusz Stenka (Wybrzeże Gdańsk; 22 lipca 1988) - 65,1 sek.
Jarosław Olszewski (Wybrzeże Gdańsk; 1 października 1989) - 63,4 sek.
Marek Dera (Wybrzeże Gdańsk; 27 września 1998) - 63,34 sek.
Tony Rickardsson (Szwecja; 20 czerwca 1999) - 63,33 sek.
Lars Gunnestad (Norwegia; 24 czerwca 2001) - 63,12 sek.
Hans Andersen (Dania; 17 maja 2009) - 63,00 sek.
Kenneth Bjerre (Dania; 14 czerwca 2009) - 61,69 sek.
Darcy Ward (Australia; 14 sierpnia 2011) - 61,35 sek.
Darcy Ward (Australia; 21 sierpnia 2011) - 61,28 sek.

O KESZU:

Oznaczona jako niebezpieczna, ale dla osób

ze średnią sprawnością nie sprawi żadnego kłopotu,

aczkolwiek można się wykąpać ;)

Uważajcie żeby skrzyneczki nie upuścić do wody.

Tak, tak, trzeba wejść pod ;))))

Zamaskujcie tym czym jest zamaskowana.

Hasło : nazwa logbooka. Termonologia żużlowa.

DLA PIERWSZYCH TRZECH ZNALAZCÓW 

PRZYGOTOWANO 3 ZLOTE MEDALE ;))))