Wał Pomorski (właśc. niem. Pommernstellung) – część systemu umocnień wschodniej granicy III Rzeszy, powiązana na południu z Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym i z linią odrzańską, rozbudowaną na rubieży: Szczecinek, Wałcz, Tuczno, Gorzów Wielkopolski.
Więcej informacji tutaj.
Koszary wałeckie zostały wzniesione w latach 1934-36 na wschodnich rubieżach miasta przy drodze prowadzącej do Jastrowia (obecnie ulica Wojska Polskiego). Pięć trzykondygnacyjnych typowych koszarowców było przeznaczonych do zakwaterowania żołnierzy. W budynku dwukondygnacyjnym mieściła się dobrze wyposażona kuchnia ze stołówką. Z tyłu był plac apelowy, wokół którego rozlokowano kilka mniejszych budynków gospodarczych. Z prawej strony znajdowały się cztery duże stajnie i kuźnia. Przy wschodniej granicy działki zlokalizowano dwa kompleksy garażowe. Wałeckie koszary były nowoczesne i dobrze wyposażone. Zostały wybudowane na rozległym wzgórzu w odległości około 1 do 2 km za linią Wału Pomorskiego. Oznaczało to, że oprócz normalnej funkcji koszarowej stały się doskonałym zapleczem dla pobliskich schronów i ich przedłużoną drugą linią obrony. Choć koszary wyglądały całkiem normalnie, to w rzeczywistości były trudną do zdobycia twierdzą. Pod budynkiem stojącym od strony zachodniej znajdował się żelbetowy bunkier, który był siedzibą dowódcy odcinka. Od strony wschodniej i południowej koszary były bronione przez karabiny maszynowe typu MG 08, które znajdowały się w trzech bunkrach o wysokiej klasie odporności. Bunkry ukryto w specjalnie dla nich wzniesionych budynkach gospodarczych usytuowanych w linii ogrodzenia. Budynek koszarowy znajdujący się po prawej stronie od wejścia jest nieco inny od pozostałych. Nad jego dachem góruje niewielka wieżyczka, w rzeczywistości jest to solidna, obłożona czerwoną cegłą, betonowa wieża obserwacyjna. Do niedawna w koszarach stacjonował 49. Warszawski Pułk Zmechanizowany (JW 3761). Obecnie w budynku znajdującym się po lewej stronie mieści się Żandarmeria Wojskowa a w pozostałych Wyższa Szkoła Zawodowa.
SKRZYNKA
Maskowanie leśne.