Piotr Józef Lenne - (ur. 29 wrzesnia 1789 w Bonn, zm. 23 stycznia 1866 w Poczdamie ) – pruski ogrodnik i architekt krajobraju doby klasycyzmu. Jego ojciec, nadworny ogrodnik Peter Joseph Le Neu, był z pochodzenia Francuzem, natomiast matka, małżonka Le Neu, Anna Catharina Potgieter, zamieszkałą w Prusach Niemką. Młodszy Peter Joseph dopiero w późniejszym czasie zmienił swe nazwisko z Le Neu na Lenné. Po zdaniu matury młody Lenné postanowił poświęcić się pracy w obrodach.. Praktykę zawodową jako ogrodnik rozpoczął w 1808 pod kierunkiem swego wuja Josefa Clemensa Weyhe, nadwornego ogrodnika w Brühl.
W latach 1809–1812 Lenné odbył szereg sfinansowanych przez ojca podróży, podczas których zwiedził południowe Niemcy, Francję oraz Szwajcarię. W 1811 spotkał w Paryżu Gabriela Thouin, najwybitniejszego w ówczesnej Europie architekta krajobrazu. To właśnie te doświadczenia uczyniły go z czasem mistrzem krajobrazu. Podczas innej spośród swych podróży Lenné zawarł znajomość z projektantem ogrodów angielskich w Monachium, architektem krajobrazu Friedrichemvon Sckellem, który również wywarł znaczący wpływ na jego późniejsze dokonania.
W 1812 udał się wraz ze swym ojcem do Koblencji, gdzie Le Neu został mianowany dyrektorem ogrodów przez prefekta Jules'a Doazana. W tym samym roku sam Lenné podjął pracę w pałacu Schonbrunn w Wiedniu, gdzie pozostał do 1815, po czym powrócił do Koblencji. Tam też na zamówienie zajmował się prywatnymi ogrodami. W 1816 za radą pruskiego urzędnika leśnego Georga Ludwiga Hartiga i generała grafa von Hacke udał się do Poczdamu, gdzie objął funkcję zastępcy dyrektora ogrodów dworskich pałacu Sanssouci. Był także konsultantem założenia parkowego w Jarocinie