Kraina australijska należy do Królestwa Notogea. Obejmuje Australię, Tasmanię, Nową Gwineę i mniejsze wyspy Indonezji tj. Waigeo, Salawati, Misol i Aru, a także Nowa Zelandia i wyspy Oceanii. Kraina ta jest jedyną, która nie posiada połączenia lądowego z inną krainą.

Kraina australijska posiada ubogą faunę. Brak ssaków łożyskowych za wyjątkiem nietoperzy i szczurów, istnieją różne relikty i endemity. Przykładem reliktów są stekowce, czyli ssaki jajorodne. Należą do nich dziobak (Ornitorhynchus), który zamieszkuje Tasmanię i południową część Australii oraz dwa rodzaje kolczatek ( Tachyglossus oraz Zaglossus), które występują na Tasmanii, Nowej Gwinei oraz w całej Australii poza obszarami pustynnymi. 

Typową cechą krainy jest zróżnicowana i kompletna fauna torbaczy, należą do nich m.in. kangury (Macropodidae), koale (Phascolarctos) czy diabeł tasmański (Sacrophilus satanicus), które występują w Australii i na Tasmanii. Żyje tutaj wiele gatunków papug m.in. kakadu (Cacatuidae) oraz lori (Loriidae). Jednym z najbardziej pospolitych ptaków Australii są papużki faliste ( Melopsittacus undulatus). Do endemitów należą m.in. emu (Dromaeus) oraz lirogon (Menura). Gady są mało liczną grupą. Występują tutaj pytony i jadowite węże z podrodziny Elapinea, a na nowej Gwinei i na północy Australii występuje wiele krokodyli. Występują tutaj również gekony, agamy i waran olbrzymi z wysp Komodo. Płazów jest mało. Jest to jedyna kraina, gdzie nie występują ropuchy. Nie występują tutaj płazy ogoniaste. Fauna ryb słodkowodnych jest również uboga. 

Ciekawostka

W roku 1859 z Anglii sprowadzono 24 króliki mające służyć do polowań. Dzięki ciepłej zimie i braku naturalnych drapieżników szybko się rozmnażały, doprowadzając do małej katastrofy ekologicznej, zagrażają rodzimym gatunkom zwierząt. Doprowadziły one do dużych strat w uprawach oraz do erozji gleb na dużą skalę.

Źródła: 

1.George Wilma, 1970, Geografia zwierząt, Warszawa, PAN

2. Tomasz Umiński, 1974, Zwierzęta i kontynenty, zoogeografia popularna, Warszawa, Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne 

3. Martyn Bramwell ; konsultacja Sir Julian Huxley ; tł. Roman Guziak, Tomasz Kokurewicz, Tadeusz Piotrowski 1994, Wielki Atlas Zwierząt, Warszawa, wydawnictwo: Mewa 

Pamiętaj, że w ZOO jesteś gościem nie krzycz, nie dokarmiaj, nie głaszcz.

Skrytki nie są blisko zwierząt, jeśli skrytka przymocowana jest na stałe wyciągnij logbook nie zrywając trytytek.

Ścieżka krain zoogeograficznych powstała za zgodą ogrodu zoologicznego.

Ścieszka skrytek krain zoogeograficznych stworzona pod patronatem Fundacji im. Anny Pasek

Więcej informacji o krainach zoogeograficznych, ogrodach zoologicznych, wykorzystaniu technologiach geoinformacyjnych oraz zadania dotyczące tych zagadnień https://zoo-geocaching-annapasek.hub.arcgis.com