Neoromański kościół powstał w latach 1894 – 1895. Wcześniej miejscowi katolicy uczęszczali do odległego o 9 km kościoła w Wytomyślu. Budowa świątyni była trudna, bowiem przypadała na okres zmasowanej walki państwa pruskiego ze społeczeństwem polskim, tzw. Kulturkampfu. Dopiero starania miejscowego notariusza Wojciecha Barteckiego przyczyniły się do wydania zezwolenia na budowę kaplicy filialnej wytomyskiej parafii.
Grunt pod nową świątynię przekazali Walentyna i Walenty Kupczykowie. Początkowo kaplica nie posiadała wieży i pełniła równocześnie rolę kaplicy cmentarnej. 3 marca 1896 roku dokonano jej konsekracji.
Wzrost liczby wiernych spowodował, że 1 kwietnia 1924 roku utworzono tu nową, samodzielną parafię rzymskokatolicką pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy. W roku następnym kościół parafialny został powiększony o przęsło frontowe i wieżę.
Wewnątrz, w ołtarzu głównym, obok wizerunku Patronki świątyni, zobaczyć można metaloplastykę autorstwa Zygmunta Gromadzińskiego, przedstawiającą sceny z życia Matki Bożej oraz wykonaną z drewna lipowego rzeźbę krzewu winnego, której autorem jest Roman Czeski.
W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na: pochodzący z 1914 roku budynek plebanii, a także na odsłonięty w 2001 roku pomnik Ojca Św. Jana Pawła II, powstały w 2011 roku pomnik ku czci ofiar zbrodni katyńskiej oraz drewnianą figurę św. Józefa, która została ufundowana w 2012 roku.