Otwarcie szerokotorowej linii kolejowej Warszawa – Radom nastąpiło 25 listopada 1934 roku. Nowa inwestycja „skróciła” odległość między Warszawą a Krakowem o 46 km. Prace zostały rozpoczęte wiosną 1933 roku i pod koniec listopada 1934 były na ukończeniu. Długość linii kolejowej Warszawa – Radom wynosiła 102,8 km, na tej drodze zaprojektowano sześć stacji (5 plus jeden przystanek) – Piaseczno, Chynów, Warka, Dobieszyn, Bartodzieje i przystanek Zalesie Górne. Dworce kolejowe na trasie Warszawa – Radom zostały zaprojektowane w stylu architektury modernizmu, położono duży nacisk na funkcjonalność pomieszczeń i wygodę pasażerów.
Prawdopodobnie architektem budynku w Piasecznie był architekt Edgar Norwerth. Dlaczego prawdopodobnie? Nie zachowała się dawna dokumentacja lub nie została odnaleziona. Jeśli architektem nie był Edgar Norwerth, tylko np. zespół architektów kolejowych lub zespół studentów z Politechniki Warszawskiej, to jedno jest pewne – styl, czas, w którym tworzył wskazuje na to, że Norwerth musiał mieć duży wpływ na projekt dworca piaseczyńskiego.
W kilka miesięcy po otwarciu dworca miało miejsce wydarzenie, które nobilitowało miasto. Otóż w maju 1935 roku, na stacji Piaseczno zatrzymał się specjalny pociąg wiozący trumnę ze zwłokami marszałka Józefa Piłsudskiego do Krakowa. Były wzruszające przemówienia i tłumy mieszkańców Piaseczna żegnające wodza narodu w jego ostatniej podróży.
Dworzec przed 2014r. Fot. Jerzy S. Majewski
Wchodząc w XXI wiek dworzec, wizytówka miasta, był w opłakanym stanie. Właścicielem budynku było PKP, Gmina Piaseczno musiała obiekt wydzierżawić i pozyskać fundusze na jego remont. W efekcie budynek przy ul. Dworcowej o pow. 431 m2 został przebudowany pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, gdyż w trakcie prac budynek został wpisany do rejestru zabytków i konserwator objął pieczę nad remontem. Zmodernizowany budynek został oddany do użytku na początku sierpnia 2015 roku.
Skrzynka zawiera jedynie logbook, zatem weź coś do pisania.