Kościół w Mielnie
Kościół gotycki z XV wieku. Stoi na niewielkim wzniesieniu,
wokół którego są ślady fos. Niegdyś prawdopodobnie, poza
funkcją sakralną miał również znaczenie obronne, a jeszcze
wcześniej samo wzgórze było przypuszczalnie pogańskim miejscem
kultowym. Wskazują na to znalezione w pobliżu kościoła urny z
popiołami. Kościół pochodzi z XV wieku, wieża z XVI,
przebudowywany był kilkakrotnie, ostatnio w 1856 roku. Zachował
gotycki styl. Jest murowany z cegły i kamienia polnego,
orientowany, jednonawowy na rzucie prostokąta z prezbiterium
zamkniętym trójbocznie, oszkarpowany. W zewnętrznych murach
kościoła, dość liczne kamienie, nieco obrobione,
przedstawiające lub przypominające postacie ludzi lub zwierząt.
Dobudowane prezbiterium i transept pochodzą z 1856 roku.
Od strony zachodniej, dwukondygnacyjna wieża, masywna, pokryta
miedzianym, namiotowym dachem. Jej grube mury i wąskie okna
wskazują na wcześniejsze również obronne przeznaczenie. W
górnej części mury wieży ozdabia ceglany fryz. Nad ozdobnym
gotyckim portalem wejściowym w murach wieży znajdują się dwa
fragmenty kamieni młyńskich. Kamienie młyńskie w murach
kościelnych lub obronnych można znaleźć na Pomorzu Środkowym
dość często. Są to kamienie zużyte. Ich umiejscowienie
oznaczało szacunek dla chleba. Jako przyrządy dające pośrednio
chleb, nie mogły być niszczone używane do budowy dróg (bruk). Z
lewej strony wejścia głównego jest wmurowany kamień o ciemnej
barwie, który kształtem przypomina siedzącego niedźwiedzia.
Zabytkowy wystrój kościoła stanowi barokowa ambona z XVIII wieku
z rzeźbami czterech ewangelistów i dwa dzwony kościelne z
napisem majuskułą.
Skrzynka
Skrzynka mikro (opakowanie po filmie) ukryta jest pod kamieniem. Zabierz coś do pisania!
UWAGA
Oddam skrzynkę do adopcji osobie,
która ma do niej blisko i mogłaby się nią
zaopiekować.