Nabieżnik to zestaw dwóch (nie dotyczy światła sektorowego) znaków nawigacyjnych, w dzień będących widocznymi znakami o charakterystycznym kształcie, w nocy światłami o określonej charakterystyce (kolor, ciągłość lub zsynchronizowana modulacja trwania), z których jedno jest ustawione wyżej (jeśli to możliwe) i dalej, a oba wyznaczają dla statków oś toru wodnego, lub jego krawędź.
Nabieżniki służą do oznaczania głównie podejść do portów, trudnych, wąskich przejść, mielizn, wraków ukrytych pod wodą, podziałów administracyjnych. W skomplikowanych przypadkach oś toru wodnego może być łamana i wyznaczana przez szereg nabieżników. Nabieżniki zazwyczaj zbudowane są na podstawie staw. Zazwyczaj przednią stawę nabieżnika buduje się nieco niższą, aby nie zasłaniała całkowicie stawy tylnej. Istnieją również nabieżniki radarowe. Prawidłowo skonstruowany nabieżnik (znaki rozstawione w odpowiedniej odległości i przy odpowiedniej różnicy wysokości) zapewnia kontrolę położenia statku (w stosunku do linii nabieżnika) z dokładnością kilku-kilkunastu metrów.
Nabieżniki posiadają swoje indywidualne nazwy wywodzące się najczęściej z geograficznych nazw miejsc gdzie zostały zbudowane.
Na trasie ze Szczecina do Świnoujścia są nabieżniki o nazwach: Bykowo, Police, Ina S, Łąki, Krępa, Stepnica, Karsibór. Pomiędzy nabieżnikami Stepnicą a Karsiborem – na dnie Zalewu
Ze względu na konstrukcję występują: