Henryk Jarczyk urodzony 16 czerwca 1889 w Podlesiu, zmarł. 9 sierpnia 1949 w Katowicach – uczestnik powstań śląskich i powstania wielkopolskiego, komisarz plebiscytowy, lekarz.
W 1908 r. podjął studia medyczne we Wrocławiu, później wyjechał do Monachium i Lipska, gdzie kontynuował studia. W 1914 r. uzyskał dyplom lekarza i tytuł naukowy doktora.
W 1923 został odznaczony za zasługi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1924–1939 był dyrektorem szpitala w Katowicach. W sierpniu i wrześniu 1939 roku brał udział w kongresie chirurgów. Po wybuchu wojny w Polsce został internowany i wywieziony na Syberię, ale udało mu się uciec i przedostać do Armii Andersa. Przeszedł szlak bojowy przez Iran, Palestynę, Afrykę Północną, Bari. W Monte Cassino był szefem służb medycznych. Uzyskał stopień majora. Na Śląsk wrócił w 1948 roku, gdzie założył i zorganizował szpital miejski w Siemianowicach Śląskich.
Wątek fabularny: W trzynastym dniu walk, Ślązakom udało się odeprzeć atak Niemców. W lesie wciąż jednak było słychać stukot karabinów. Henryk, który był lekarzem natknął się za konarem na niemieckiego żołnierza. Mina rozerwała mu nogi i nie miał szans przeżyć. Widząc jego cierpienie i niemożność pomocy podał mu morfinę i wodę. Zdziwiony Niemiec wypowiedział parę słów po niemiecku po czym stracił przytomność. Ślązak spakował apteczkę do plecaka i poszedł dalej...
O keszu: Koordy trochę głupieją wiec najlepiej szukać przy pomocy spoilerów. na charakterystycznym drzewem ze spoilera