Jan Faska (ur. 28 sierpnia 1893 w Klimzowcu (obecnie dzielnica Chorzowa), zm. 8 października 1953 roku w Chorzowie) – dowódca powstańczy w III powstaniu śląskim.
Od 3 czerwca 1920 roku należał do Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Początkowo zastępca, następnie komendant POW GŚl w powiecie prudnickim. W marcu 1921 aresztowany wskutek fałszywych zarzutów, osadzony w więzieniu. Uniewinniony przez Międzysojuszniczą Komisję Rządzącą i Plebiscytową stał się celem zamachów organizowanych przez niemieckich bojówkarzy.
Po wybuchu III powstania śląskiego awansowany do stopnia podporucznika. Dowodził baonem prudnickim w Podgrupie „Bogdan”, Grupy Operacyjnej „Północ”. Wraz z innymi oddziałami zdobył Strzelce. Zdobył wielką popularność wśród powstańców, gdy aresztował tam dowódcę oddziałów włoskich, płk. Sattelę za pogwałcenie zasady neutralności sił alianckich. Zdobywał m.in. Górę św. Anny, Obrowiec. Ciężko ranny w walce pod Grodziskiem, dowodził kontratakiem leżąc na noszach.
O keszu:
W miejscu ukrycia kesza trwa ścinka ( przy wejściu do lasu jest stosowna tabliczka).
Drzewa wokół kordów zostały ścięte, w związu z tym kesza szukaj przy najbliższym drzewie.
W razie wątpliwości patrz spoiler.
UWAGA:
Na pierwszej stronie logbooka jest liczba potrzebna do zdobycia skrzynki finałowej.
Nie zapomij jej spisać.