Gliński Edmund Antoni (1901–1942), pseud. Mundek, Szarek, Edmund Majewski, rzemieślnik, powstaniec śląski, działacz narodowy, członek Rady Miejskiej w Częstochowie, żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW). Urodzony 14 X 1901 w Częstochowie, był synem Antoniego, właściciela zakładu ślusarskiego (przy ul. Ogrodowej 53), i Weroniki z Piątkowiczów, bratem Mariana i Franciszka, działaczy Stronnictwa Narodowego (SN), w czasie okupacji niemieckiej członków NOW; Serafiny, Janiny i Ireny – członkiń NOW, które zostały rozstrzelane przez Niemców.
Ukończył 7 klas gimnazjum, był rzemieślnikiem, brał udział w III powstaniu śląskim. W wyniku odniesionej rany był inwalidą. Był działaczem SN; z ramienia SN dwukrotnie w 1934 i 1939 wybierany do Rady Miejskiej w Częstochowie. W czasie okupacji niemieckiej
należał do NOW. Zagrożony aresztowaniem zbiegł wraz z braćmi do Warszawy. Tam nadal
działał w NOW, był szefem drukarni na Ulrychowie i Pelcowiźnie. Zatrzymany przez Niemców przed kościołem Trzech Krzyży w Warszawie (w związku z wsypą na Ulrychowie drukarni NOW). Więziony na Pawiaku, torturowany w śledztwie, następnie rozstrzelany 28 V 1942 w Lesie Sękocińskim k. Magdalenki.
Jego nazwisko znajduje się na pomniku Skrzydła Pamięci k. kościoła na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.
Opracowanie: Juliusz Sętowski
Źródła:
Sętowski, Cmentarz Kule, s. 88;
Komorowski, Polityka i walka, s. 76, 111, 119, 120,