* * * * * * *

Mieszkańcy Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego nie cieszą się dzisiaj wzajemną sympatią, jednak jeszcze nie tak dawno oba regiony efektywnie ze sobą współpracowały.
Najlepszym tego przykładem jest okres powstań śląskich.

Na początku 1919 roku wzmógł się ruch pomiędzy Górnym Śląskiem a Zagłębiem Dąbrowskim. Wiązało się to z intensywnymi przygotowaniami do powstania oraz organizacją serii strajków robotniczych, mających zacieśnić współpracę między oboma regionami. 

Większość polskich organizacji niepodległościowych zaczęło przenosić się na bezpieczniejsze tereny po polskiej stronie granicy - do Sosnowca.

W marcu 1919 roku powołano w Sosnowcu Ekspozyturę Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, która znacznie ułatwiła komunikacje powstańców z Warszawą. Na skutek walk na ziemiach kontrolowanych przez Niemców w kolejnych dniach do Sosnowca przyjechały rzesze uchodźców. Doprowadziło to do utworzenia Komitetu Opieki nad Uchodźcami, który odegrał dużą rolę w niesieniu pomocy w tym okresie. W miarę napływu do miasta kolejnych uciekinierów z Górnego Śląska, zadecydowano o skierowaniu ich do Częstochowy w celu uformowania tam zbrojnego batalionu – Pułku Strzelców Bytomskich.

Duże znaczenie odegrała prasa zagłębiowska: „Kurier Zagłębia”, „Iskra”, „Górnik”, „Wiadomości Zagłębia”, czy „Głos Pracy”. Wszyscy redaktorzy tych czasopism w kwestii powstania na Śląsku mówili jednym głosem.

Wbrew zakazom płynącym ze stolicy, wielu ludzi brało czynny udział w walkach. Część oficerów pochodziła właśnie z terenów Zagłębia.

Przez cały czas w Zagłębiu Dąbrowskim organizowano demonstracje, które miały pokazać polskim władzom, że ludność po tej stronie Brynicy również chce walczyć z Niemcami.

* * * * * * *

JAN KIEPURA

* * * * * * *

16 maja 1902 roku w Sosnowcu  przy ul. Majowej 6 przychodzi na świat Jan Kiepura. Dwa lata po Janie rodzina Kiepurów powiększa się o następnego członka rodziny. Jest nim Władysław,

Po ukończeniu szkoły podstawowej Jan mając 10 lat zostaje uczniem siedmioklasowej Szkoły Handlowej przemianowanej na Gimnazjum Państwowe im. Stanisława Staszica w Sosnowcu.

Mając 14 lat Jan wstępuje podczas I Wojny Światowej do Tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej, szkoląc się tam przez dwa lata. W 1916 roku pracuje jako członek Wolnej Szkoły Podchorążych.

Wspomnieć też trzeba, że od 1911 roku Jan należy do harcerstwa, gra również w piłkę nożną w drużynie piłkarskiej „Wiktoria”. W szkole wyniki nauki miał dobre jednak zachowanie naganne, nauczyciele nazywali go rozrabiaką… :)

Podczas lat spędzonych w gimnazjum głos doprowadził do poziomu „klasy światowej”.  Śpiew był jego pasją. Kiepura śpiewał zawsze i wszędzie, nawet w ubikacji szkolnej gdzie młodzi palacze szli na „dymka”.
Na akademiach szkolnych śpiewał arie operowe.

W 1919 roku Kiepura wstępuje do I-go pułku Strzelców Bytomskich formującego się w Koniecpolu pod Częstochową. Zostaje podoficerem wywiadu. Dołączają do niego koledzy z gimnazjum i brat Władysław.

Biorąc udział w Powstaniu Śląskim Władysław zostaje ciężko ranny. Jan przywozi go do domu, gdzie brat powoli dochodzi do siebie. W 1920 roku znów obaj synowie wraz z ojcem biorą udział w powstaniu.

Po powstaniu Jan powraca do Sosnowca, gdzie 19 czerwca 1921 roku kończy klasę maturalną.

W 1926 roku Kiepura wyjeżdża do Wiednia, Paryża i Mediolanu. Miasta te stanowiły wówczas najbardziej liczące się ośrodki sztuki operowej w Europie. W 1927 roku odwiedza Polskę, koncertując w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu.

* * * * * * *

Na temat przebiegu walk z udziałem Jana Kiepury nie ma zbyt wielu informacji, ponieważ była to misja tajna, więc w listach tego nie mógł opisywać. Z kolei w późniejszym czasie, występując na scenach w Berlinie i Wiedniu, niezręcznie było mu wspominać – dziennikarzom i biografom - o walce z Niemcami.

* * * * * * *

Gdy wybuchły powstania śląskie, Zagłębie Dąbrowskie efektywnie wspierało dążenia powstańców. Niestety, dziś mieszkańcy obydwu regionów nie cieszą się wzajemną sympatią, nie pamiętając o tych doświadczeniach.
Więcej do poczytania TUTAJ i TUTAJ

Źródło: www.kiepura.pl