W czasie okupacji niemieckiej w Polsce, część mieszkańców Niemcy przeznaczyli do pracy przymusowej w obozach pracy. W maju 1942 z Wólki Waniewskiej wyznaczono w tym celu 3 osoby.
4 sierpnia 1944 Niemcy spacyfikowali wieś. Zamordowano 6 osób i spalono zabudowania. Przyczyną pacyfikacji była pomoc i przechowywanie Żydów przez rodzinę Kaczkowskich.
W sierpniu 1944, miejscowa ludność z okolicznych wsi schroniła się w lesie pod Wólką Waniewską. 6 sierpnia 1944 miejsce schronienia wykrył oddział zwiadowczy niemieckiego SS, mordując na miejscu 96 osób ze wsi Bokiny, Wólka Waniewska, Waniewo, Jeńki, Łupianka Stara, Łupianka Nowa, Kowalewszczyzna. Ocalała 1 osoba która uciekła poza kordon SS, trzy inne osoby udawały martwe i przeleżały wśród pomordowanych do czasu odejścia oddziałów SS. Zwłoki pomordowanych pochowano na cmentarzach w pobliskim Kobylinie, Płonce Kościelnej i Waniewie. Na miejscu zbrodni postawiono pamiątkowy obelisk.
Keszyk ukryty sprytnie w pieńku za pomnikiem.