Przy wejściu do klasztoru bernardynów od strony ulicy Bernardyńskiej w Krakowie znajduje się studnia, której woda uznawana jest za cudowną. Swoje niezwykłe właściwości zawdzięcza ona prawdopodobnie świętemu Szymonowi z Lipnicy który, jak podaje legenda, korzystał z niej często za życia.
Święty Szymon był piętnastowiecznym zakonnikiem bernardyńskim, który słynął z niezwykle ascetycznego i pełnego umartwień życia. Zmarł, niosąc pomoc chorym na zarazę. Zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany u progu klasztoru, nieopodal wspomnianej studni, która niedługo po jego śmierci zaczęła słynąć cudami.
z kalendarium
24 lutego 1685 roku papież Innocenty XI zaaprobował kult Szymona z Lipnicy jako błogosławionego, 27 lipca tegoż roku nastąpiło przeniesienie relikwiarza błogosławionego z Wawelu do kościoła benedyktynów w Krakowie na Stradomiu.
Proces kanonizacyjny rozpoczął się już w latach siedemdziesiątych XVIII wieku. Był przerywany kilkakrotnie wskutek zawieruch dziejowych i wojen.
19 grudnia 2005 papież Benedykt XVI wydał dekret o uznaniu cudownego uzdrowienia, przypisywanego wstawiennictwu bł. Szymona, jakie miało miejsce w Krakowie w 1943. Uzdrowiona została wtedy Maria Piątek, krakowska farmaceutka chora na zator mózgowy (sparaliżowana i pozbawiona mowy). 16 grudnia 2006 papież wydał dekret o uznaniu heroiczności cnót błogosławionego. Dnia 23 lutego 2007 roku na konsystorzu kardynałów ustalono datę kanonizacji. 3 czerwca 2007 roku o godz. 10:00, w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, w czasie mszy na Placu Świętego Piotra w Watykanie, papież Benedykt XVI uroczyście kanonizował bł. Szymona.