Złoto dla zuchwałych

Kopalnia Pirytu "Friedrich Wilhelm" - część północna

 

Potwierdzone informacje o wydobywaniu pirytów w Szklarskiej Porębie pochodzą już z 1530 roku. Około 1550 roku założono nową kopalnię, a trzy lata później witrolejnię, w której uzyskiwano kwas siarkowy. Pod koniec XVI wieku wydobyciem i obróbką pirytu zajmowało się 60 osób. Górnictwo pirytu zostało przerwane podczas wojny 30-letniej i w zasadzie nie podniosło się aż do opanowania tego terenu przez Prusy, pomimo prób podjętych w 1733 roku.

W 1773 roku tereny Szklarskiej Poręby nawiedził Christian Melchior Preller, znany z innych ośrodków górnictwa na Dolnym Śląsku. Uruchomił on ponownie zakład przeróbczy pirytu. Do nowej witrolejni materiał sprowadzano z różnych zakątków Dolnego Śląska, między innymi z Rudaw Janowickich.

W 1766 roku ponownie podjęto się eksploatacji pirytu w rejonie dzisiejszego Zakrętu Śmierci. Wydrążono wtedy dwie sztolnie: Zu Ehre des Gottes oraz Zu des Menschen Besten. W 1768 roku druga sztolnia nosiła już nazwę Friedrichsgrube. W latach 1771 - 1787 w kopalni wydobywano około 400 ton pirytu rocznie. Kopalnia funkcjonowała mniej więcej do przełomu wieku XVIII i XIX, kiedy to została opuszczona w wyniku wyczerpania złóż.

Około 1821 roku kopalnię wizytowała inspekcja górnicza, w wyniku której sporządzono mapę górniczą kopalni. Ponieważ obecna ilość wyrobisk nie zgadza się ze stanem prezentowanym na tej mapie, należy uznać, że w późniejszym okresie w kopalni prowadzono jeszcze jakieś prace górnicze, prawdopodobnie o charakterze poszukiwawczym. O tych pracach nie zachowały się jednak informacje.

Mniej więcej w połowie XIX wieku kopalnia znalazła się na polu górniczym Am Schwarzenberg II - było to jedno z czterech pól górniczych o podobnej nazwie Am Schwarzenberg i numeracji od I do IV. W 1913 roku właścicielem tych pól była hrabina Elisabeth Schaffgotsch z Cieplic.

W 1950 roku kopalnia wizytowana była przez geologów w ramach prac poszukiwawczych za uranem. W wyrobisku stwierdzono podwyższoną promieniotwórczość, jednak najwyraźniej nie zdecydowano się na dalsze rozpoznanie anomalii pracami górniczymi - te przeprowadzono ponad kilometr na wschód od tego miejsca, wykonując specjalnie w tym celu dwie sztolnie poszukiwawcze.

źródło:

www.sztolnie-forum.pl

Keszyk znajduję się w niedługiej odnodze w lewą stronę.

Patrz na plan sytuacyjny.