Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 83 meter NAP
Provincie:
Polen > mazowieckie
Cache soort: Traditionele Cache
Grootte: Micro
Status:
Kan gezocht worden
Geplaatst op: 09-04-2016
Gemaakt op: 08-04-2016
Gepubliceerd op: 09-04-2016
Laatste verandering: 20-07-2016 
183x Gevonden 
4x Niet gevonden 
2 Opmerkingen 
6 Volgers 
175 x Bekeken 
116 x Gewaardeerd 
Beoordeeld als: gemiddeld
Cache attributen
Beschrijving
PL
Ludwik Hirszfeld (ur. 5 sierpnia 1884 w Warszawie, zm. 7 marca 1954 we Wrocławiu) – lekarz, bakteriolog i immunolog, twórca polskiej szkoły immunologicznej oraz nowej dziedziny nauki – seroantropologii.
Studiował medycynę w Würzburgu i Berlinie. Uzyskał doktorat za pracę na temat aglutynacji, zaś habilitację (w wieku 30 lat) za pracę nad związkiem zjawisk odpornościowych i krzepliwości krwi. Był asystentem w Instytucie Badań Raka wHeidelbergu oraz w Zakładzie Higieny uniwersytetu w Zurychu. W czasie I wojny światowej uczestniczył w zwalczaniu ogromnej epidemii tyfusu plamistego w Serbii.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918, współtworzył, a następnie kierował Państwowym Instytutem Higieny w Warszawie (1924–1939). W 1926 habilitował się po raz drugi na Uniwersytecie Warszawskim jako bakteriolog i immunolog, od 1931 r. jako profesor.
Około 1938 przy ul. Obrońców na Saskie Kępie wybudowano willę (projekt Józefa Łowińskiego), w której Ludwik Hirszfeld zamieszkał.
W czasie II wojny światowej wraz z innymi Żydami został zmuszony do zamieszkania w getcie warszawskim. Prowadził tam wykłady, pracował naukowo, a także – dzięki szczepionce przekazanej przez prof. Rudolfa Weigla z lwowskiego Instytutu, nielegalnie przemyconej do getta – leczył chorych na tyfus plamisty. W lipcu 1942 uciekł z getta na aryjską stronę. Przez pewien okres ukrywał się pod zmienionym nazwiskiem w domu Laury z Przedpełskich Kenigowej, żony Mariana Keniga, w Starej Miłośnie k. Warszawy, później u gospodarza Stanisława Kaflika w Klembowie koło Tłuszcza udając urzędnika-dezynfektora. W roku 1943 spisał swoją autobiografię, która ukazała się w roku 1946 pt. „Historia jednego życia”.
Po wyzwoleniu Lublina w 1944 brał udział w tworzeniu UMCS. W 1945 przeniósł się do Wrocławia i podjął pracę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego(był pierwszym dziekanem tego wydziału). W 1952 roku utworzył we Wrocławiu Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN.
Extra hints
Afbeeldingen
Logs:
183x
4x
2x
4x
