Działalność inżynieryjna bobrów jest wywołana potrzebą zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Stały i podwyższony poziom wody pozwala na ukrycie podwodnych wejść do schronień - domków (żeremi) i nor, umożliwia zatopienie magazynów pokarmu na zimę, skraca drogę ucieczki w przypadku żerowania bobrów na lądzie i ułatwia spławianie drewna. Bobry budują tamy przeważnie na niewielkich, płytkich ciekach z lokalnie dostępnego materiału: gałęzi, mułu, darni, kamieni i żwiru. Mogą one osiągać długość kilkuset metrów, a wysokość kilku metrów. Są stosunkowo trwałe i można po nich swobodnie chodzić. Nie niszczą ich gwałtowne przybory wód, a często bobry pozostawiają z boków tamy coś w rodzaju kanałów ulgi, którymi jest odprowadzany nadmiar wody w przypadku powodzi. Często podczas wezbrań bobry tworzą w tamie szczelinę, co zabezpiecza ją przed rozmyciem.
NAJWIĘKSZA TAMA NA ŚWIECIE
Gdy Jean Thie obserwował topnienie wiecznej zmarzliny na północy Kanady, jego uwagę przykuła niezwykła konstrukcja widoczna w południowej części Parku Narodowego Bizona Leśnego (północno-wschodnia część kanadyjskiej prowincji Alberta).
Okazało się, że jest to bobrza tama, która osiągnęła tak wielkie rozmiary, iż jest doskonale widoczna na zdjęciach satelitarnych. Dalsze oględziny zapory (między innymi przeloty helikopterem nad jej obszarem) wykazały, iż konstrukcja prawdopodobnie narastała już od lat 70., a do jej powstania przyczyniło się wiele pokoleń bobrów.
Rekordowa tama ma 850 metrów długości, co czyni z niej najdłuższą tego typu konstrukcję na świecie. Zbudowane przez kanadyjskie bobry zapory wodne mają zwykle od 10 do 100 metrów długości. Rzadko spotyka się większe tamy, długie na 500 metrów.
Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75476,7854483,Najwieksza_bobrza_tama_na_swiecie.html#ixzz41THchppu
Tutejsza tama jest tylko symboliczna w porównaniu z odkrytą największą na świecie. Jak by się poszło w górę rzeki to można zobaczyć jeszcze dwie tamy niestety częściowo zniszczone przez leśników ze względu na zagrożenie zalewania łak powyżej tych tam.
SKRZYNKA: ukryta przy samej tamie w pniaczku.