Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Je moet ingelogd zijn om deze cache te loggen of te bewerken.
stats
Toon cache statistieken
M-30. Cerkiew św. Mikołaja (Z.I.O.M#9) - OP8DCR
Eigenaar: mateuszAZL
Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 162 meter NAP
 Provincie: Polen > lubuskie
Cache soort: Onbekende Cache
Grootte: Micro
Status: Gearchiveerd
Geplaatst op: 22-11-2015
Gemaakt op: 22-11-2015
Gepubliceerd op: 22-11-2015
Laatste verandering: 15-09-2017
12x Gevonden
1x Niet gevonden
0 Opmerkingen
watchers 1 Volgers
16 x Bekeken
10 x Gewaardeerd
Beoordeeld als: goed
Om de coördinaten en de kaart te zien
van de caches
moet men ingelogd zijn
Cache attributen

Go geocaching with children  Recommended at night  Bike  One-minute cache  Take something to write 

Lees ook het Opencaching attributen beschrijving artikel.
Beschrijving PL

O miejscu:

Początki życia religijnego parafii prawosławnej w Zielonej Górze sięgają drugiej połowy 1948 roku. Pierwsi wyznawcy Kościoła Wschodniego znaleźli się w Zielonej Górze już bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej. Byli to m.in. ludzie wracający z przymusowych robót w czasie okupacji, powracający z frontu żołnierze, repatrianci, jak również osoby ze wschodnich terenów Polski poszukujący pracy.

 

Pierwsze spotkania miejscowej ludności prawosławnej odbywały się w prywatnych mieszkaniach już pod koniec 1946 roku. Kwestia ta uległa intensyfikacji po akcji „Wisła”. Przesiedlona na te tereny ludność prawosławna stała się zasadniczą bazą dla powstania i rozwoju późniejszej parafii. Od wiosny 1948 roku czynione były starania o pozyskanie obiektu pod przyszłą świątynię. Założycielem i długoletnim proboszczem placówki zielonogórskiej był ks. Mikołaj Proniński. Pierwsze nabożeństwo odprawione zostało 8 września 1948 roku w byłej kaplicy ewangelickiej przy ulicy Wąskiej 5, przydzielonej przez władze pod świątynię prawosławną. Ikonostas i inne przedmioty użytku cerkiewnego przywiezione zostały z nieczynnej po wojnie cerkwi ze wsi Błahodatnoje-Biskupice (pow. grójecki). W pierwszych latach funkcjonowania parafia liczyła około 200 wiernych.

 

5 czerwca 1949 roku odbyła się uroczysta konsekracja odremontowanej i należycie urządzonej świątyni zielonogórskiej. Poświęcenia dokonał ówczesny ordynariusz wrocławski Biskup Michał (Kiedrow). W liturgii towarzyszyli mu księża: Michał Popiel, Stefan Biegun, Władysław Kocyłowski, Mikołaj Proniński, Jarosław Tyczyno i Wiktor Masik. Z okazji tej uroczystości Biskup Michał nagrodził „Błogosłowiennymi Gramotami” parafian Ignacego Tomaszewskiego, Mikołaja Kozłowskiego i Mikołaja Kraśko, którzy wkładem swojej pracy przyczynili się do uruchomienia placówki duszpasterskiej w Zielonej Górze.

 

W czasie długiej posługi duszpasterskiej ks. Mikołaja Pronińskiego (1948-1972) przeprowadzone zostały prace remontowe świątyni, zadbano również o jej należyte wyposażenie w utensylia liturgiczne. Według sprawozdania rocznego za 1963 rok „ogólna sytuacja materialna parafii była zadawalająca, a budynek murowany znajdował się w bardzo dobrym stanie. Parafia liczyła około 200 osób”.

 

W latach 1972-1974 czasowo obowiązki proboszcza pełnił ks. Mikołaj Poleszczuk z Przemkowa. Prowadził on również naukę religii dla dzieci i młodzieży. Następnie parafia była obsługiwana przez okoliczne duchowieństwo prawosławne (m.in. z Kożuchowa, Lipin i Poznania). Był to bardzo trudny okres dla nielicznej zielonogórskiej społeczności prawosławnej, która została pozbawiona stałej i systematycznej posługi duszpasterskiej. 

 

Od 28 lutego do 13 maja 1975 roku parafią w Zielonej Górze opiekował się ks. ihumen Alipiusz (Kołodko). Poza odprawianiem nabożeństw, otrzymał także misję do nauczania religii młodzieży szkolnej.

Po krótkotrwałym okresie proboszczostwa ks. ihumena Alipiusza, parafię objął ks. Piotr Marczak z Poznania, którą zarządzał w latach 1975-1986 roku. W tym okresie wykonany został remont wewnętrzny cerkwi, przeprowadzono także malowanie całej świątyni. Z inicjatywy ks. Piotra Marczaka, przy wsparciu bp Aleksego rozpoczęto w 1978 roku starania o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku gospodarczego i plebanii, które miały być ulokowane na placu przy cerkiewnym.

 

Społeczność prawosławna w Zielonej Górze jest narodowościowo mieszana. Stanowią ją Łemkowie, Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini, Grecy, Serbowie i Rumunii. W sumie parafia składa się z około 45 rodzin, z czego część zamieszkuje w okolicznych miejscowościach.

 

Od 1989 do 2006 roku obowiązki proboszcza sprawował ks. Antoni Habura. Jego wyświęcenie na kapłana prawosławnego odbyło się 14 grudnia 1986 roku w zielonogórskiej świątyni. Dzięki staraniom nowego proboszcza dokonano w 1995 roku wymiany pokrycia dachowego. Przeprowadzone zostały również kosztowne remonty wewnętrzne. Zadbano także o wygląd zewnętrzny cerkwi.

 

W grudniu 1992 roku dokonano poświęcenia nowo zbudowanego domu parafialnego. Zakończenie kilkuletnich prac było możliwe dzięki pomocy z pozyskanych funduszów przez bp Jeremiasza, który wielokrotnie odwiedzając parafian „wspierał ich słowem, modlitwą i arcypasterskim błogosławieństwem”.
W pomieszczeniach domu parafialnego odbywają się próby chóru cerkiewnego, a w specjalnie przystosowanej sali katechetycznej prowadzone są zajęcia nauki religii dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych oraz odbywają się spotkania młodzieży studenckiej i parafian.  

 

W 1998 roku parafia zielonogórska obchodziła uroczyście 50-lecie funkcjonowania. Uroczystościom przewodniczył abp Jeremiasz. W św. liturgii udział wzięli wierni, licznie zgromadzone duchowieństwo oraz władze miasta. Półwieczna obecność prawosławia w Zielonej Górze stała się okazją do licznych wspomnień oraz podsumowania działalności Cerkwi na tym terenie.

 

Życiu duchowemu parafii towarzyszy jednocześnie stały wzrost liczby wiernych. Z posługi duszpasterskiej korzystają mieszkający w regionie Ormianie i Serbowie. Zwiększa się również zainteresowanie prawosławiem wśród lokalnego społeczeństwa. Rozwój duchowy parafian idzie w parze z dbałością o wystrój świątyni. 
12 marca 2006 roku był dniem bardzo smutnym dla parafian zielonogórskich. W wyniku obrażeń doznanych w tragicznym wypadku samochodowym zmarł w wieku 42 lat proboszcz zielonogórskiej parafii ks. Antoni Habura. Tego dnia Boską Liturgię oraz panachidę w parafii celebrował Arcybiskup Jeremiasz łącząc się z wiernymi i rodziną w żałobie.

 

14 marca, w cerkwi św. Mikołaja w Zielonej Górze odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. prot. Antoniego Habury. Modlitwom przewodniczył Jego Ekscelencja Arcybiskup Jeremiasz, Ordynariusz Diecezji Wrocławsko – Szczecińskiej, któremu asystował Jego Ekscelencja Biskup Bielski Grzegorz oraz ponad czterdziestu duchownych, przybyłych z różnych zakątków Polski. Oprócz wiernych z wielu innych parafii obecni byli również duchowni Kościołów rzymskokatolickiego, protestanckiego i starokatolickiego, przedstawiciele władz, delegacje organizacji społecznych, przyjaciele, znajomi. Bardzo liczną grupę stanowiła młodzież, nad którą ks. Antoni, będąc opiekunem diecezjalnego Bractwa Młodzieży Prawosławnej, sprawował opiekę duchową.

 

Od 20 marca do 31 maja 2006 roku funkcję proboszcza w parafii św. Mikołaja w Zielonej Górze sprawował ks. prot. Dariusz Ciołka, a od 1 czerwca 2006 roku proboszczem jest ks. Andrzej Dudra.

 

Parafia posiada swoją stronę www. Można tam znaleźć więcej informacji. http://www.cerkiew-zgora.pl/

 

O keszu:

 

Kordy wskazuja wejscie do kosciola. Kesz to mikrus ukryty na prawo od bramy.

UWAGA! Czujne oko pobliskich "strażników" cerkwi nigdy nie śpi. Proszę o zachowanie szczególnej ostrożności. 

 

 

 

Extra hints
Je moet ingelogd zijn om de hints te zien
Afbeeldingen
cerkiew