Józef Krzyczkowski pseudonim „Szymon" był pierwszym dowódcą  „Grupy Kampinos" AK, wtedy w stopniu kapitana.

Był polskim działaczem niepodległościowym, związanym z obozem piłsudczykowskim. W wieku 16 lat wstąpił do POW (lata 1918 - 1920 r.) a następnie do Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, następnie oficer rezerwy piechoty 32 Pułku Piechoty. Studiował ekonomię na WSH, działał w wielu organizacjach studenckich. Po ukończeniu studiów pracował miedzy innymi w BGK, w zarządzie m. st. Warszawy, a w końcu lat 30-stych w gabinecie ministra Rolnictwa i Reform Rolnych. 

Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Od 1941 roku był kolejno żołnierzem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Dowodził VIII Rejonem („Kolczyn" - „Łęgów" - „Kampinos" - „Łomianki") VII Obwodu („Obroża" - powiat warszawski) AK Okręgu Warszawskiego. W 1942 roku otrzymał awans na kapitana.

W powstaniu warszawskim dowodził zgrupowaniem (pułk „Palmiry-Młociny") w „Grupie Kampinos" AK. Został ciężko ranny w ataku na lotnisko bielańskie. Po zranieniu przekazał dowodzenie porucznikowi „Dolinie", następnie majorowi „Okoniowi". Leczony był w szpitalu powstańczym na terenie Zakładu dla Niewidomych w Laskach.

Odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy (1944). Po upadku powstania nadal uczestniczył w pracy konspiracyjnej, awansując w 1945 roku na majora. Po wojnie był związany z Lewicą PSL, następnie pracował w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej i Wydawnictwie „Prasa ZSL". W 1968 został awansowany na podpułkownika WP. Zmarł w Warszawie w wieku 88 lat.

Został pochowany na Cmentarzu Leśnym na terenie Zakładu dla Niewidomych w Laskach i do odwiedzenia tego cmentarza pragnę Was zaprosić.

Zakład jest otwarty dla wszystkich. Można tu wejść bez problemu po zaparkowaniu samochodu na parkingu. Pamiętajmy jednak, że jesteśmy tu gośćmi osób, które postrzegają świat zupełnie inaczej niż my. Nie bądźmy dla nich przeszkodą. Znaki zakazu ruchu ustawione przed aleją prowadzącą od parkingu nie stoją tu bez znaczenia.

Ten cmentarz odbiega od obecnych standardów nie znajdziecie tu marmurowych grobowców. Tu ziemne mogiły jak szeregi wojska podczas parady zdobią proste krzyże a otoczone są jedynie ramką z kamienia polnego lub granitu łupanego. Zwróćcie uwagę na charakterystyczne krzyże, których nie spotkacie na innych cmentarzach. W tych prostych mogiłach spoczywają pracownicy i pensjonariusze szpitala, żołnierze, ludzie kultury i sztuki oraz politycy. Pochowani są tutaj miedzy innymi założycielka Szpitala dla Niewidomych matka Elżbieta Róża Czacka, dramatopisarz i prozaik Jerzy Zawieyski , pisarz Zygmunt Kubiak, aktorka Halina Mikołajska i jej mąż pisarz Marian Brandys, poeta Antoni Słonimski wraz z żoną malarką Janiną Konarską-Słonimską , malarz i grafik Franciszek Starowieyski, rzeźbiarz i rektor warszawskiej ASP Franciszek Strynkiewicz , wybitny chirurg Jan Kossakowski, politycy Aleksander Małachowski (1924-2004) i Stanisław Stomma, ksiądz Jan Zieja - współzałożyciel KOR, filozof Stefan Swierzawski, historyk sztuki i były prezydent Krakowa Jacek Woźniakowski oraz premier Tadeusz Mazowiecki.

Zapraszam do spaceru po cmentarzu i chwile zadumy.

Skrzynka została ukryta poza terenem cmentarza w lesie. Nie jest zakopana. Maskowanie leśne.

Do zalogowania znalezienia skrzynki potrzebne będzie Wam hasło, które znajdziecie na mogile oficera pochowanego po prawej stronie mogiły pułkownika J. Krzyczkowskiego. Hasłem jest pseudonim tego oficera. 

Na okładce dzienniczka znajduje się literko cyferka, która umożliwi podjecie skrzynki finałowej dla tego cyklu.

Kolejne skrzynki tego cyklu będą się ukazywać do września 2016 r.

Certyfikaty dla pierwszych znalazców są podwójne to dla podejmujących skrzynkę zespołowo. Proszę o zabieranie obu egzemplarzy.

To jak długo kesze przetrwają zależy od nas tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie a do tego obchodzimy się z keszem jakby to był nasz własny a wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie który może cieszyć oko.