Skrzynka należy do projektu "Biksowy Miszung"

Miejsce: kultura/sztuka,

rozmiar: normalna,

typ: tradycyjna,

sposób ukrycia: wisząca.

Zabiorę was dzisiaj na wycieczkę w miejsce, które w mojej ocenie jest nietypowe. Samo założenie naszej zabawy – w ogólnym zarysie i w dużym skrócie – to pokazanie miejsc ciekawych i wartych zobaczenia, daruję więc sobie przytaczanie regułek regulaminowych. Wiele tych miejsc zmusza do refleksji – jakich? Każdy ma swoje spostrzeżenia. A jakie będą dzisiaj?... Nie jest to klasyczne składowisko bo tam ciężko wytrzymać, ale równie intrygujące.

Kultura a raczej jej brak – czyli rzucanie śmieci gdzie popadnie i brak segregacji – znacie to?

Co na to WHO:

Foliowa torebka służy nam przeciętnie 12 minut - tyle trwa średnio droga ze sklepu do domu. Potem torebka ląduje w koszu. Wiele wyrzucanych codziennie na świecie foliówek trafia do oceanów. Żółwie morskie mylą je z meduzami, połykają i giną w męczarniach. Problem ten dotyczy również wielu innych gatunków. Według ONZ co roku przez śmieci w oceanach ginie około 1 milion morskich zwierząt. Od naszych codziennych decyzji zależy także ich los.

Produkujemy coraz więcej śmieci. Największe wysypisko to Wielki Oceaniczny Płat Śmieci pływający po Pacyfiku. Ta odpadowa plama zaczyna się ok. 900 km od wybrzeży Kalifornii a kończy w okolicach Japonii. Według szacunków naukowców mniej więcej jedna piąta odpadów, wśród których znaleźć można niemal wszystko, od piłek futbolowych po kajaki, klocki, butelki i plastikowe torebki, wyrzucana jest ze statków i platform wiertniczych. Reszta pochodzi ze stałego lądu, z różnych stron świata, śmieci bowiem nie znają granic.

Śmieci to nie tylko problem zanieczyszczenia mórz i oceanów. Coraz większe sterty odpadów trafiają na wysypiska, do lasów i domowych pieców. Niebezpieczne związki z baterii czy farb zatruwają wodę i glebę, szkodzą naszemu zdrowiu. Podczas spalania wielu rodzajów odpadów powstają  rakotwórcze dioksyny.

A jak jest u nas?

Eurostat postanowił przyjrzeć się naszym... śmieciom. Okazało się, że przeciętny Europejczyk "produkuje" ich rocznie ok. 502 kg. Tylko 38 proc. z nich trafia na wysypisko. Reszta jest spalana, poddawana recyklingowi lub kompostowana. Niestety, nam daleko do takiego wyniku. Na całe szczęście Polakom daleko do narodów, które dzierżą palmę pierwszeństwa w "produkcji" śmieci municypalnych, czyli tych pochodzących z gospodarstw domowych, małych firm i urzędów. Na głowę każdego Polaka przypada "tylko" 315 kg różnych odpadków.

Rekordzistami w tej dziedzinie są mieszkańcy Cypru - 760 kg na głowę każdego mieszkańca. Mnóstwo śmieci "produkują" także mieszkańcy Luksemburga - 678 kg, Danii - 673 kg i Irlandii - 636 kg.

Niestety, większość naszych śmieci - aż 73 proc. - ląduje na wysypiskach śmieci. Do spalarni trafia zaledwie 1 proc. odpadów, 18 proc. śmieci poddaje się recyklingowi a 8 proc. kompostuje.

Najwięcej śmieci przetwarzają Niemcy (45 proc.) i Belgowie (40 proc.). Liderem przerabiania odpadów na kompost jest Austria - przetwarza w ten sposób 40 proc. swoich śmieci.

Górę śmieci można zmniejszyć poprzez selektywną zbiórkę odpadów i recykling. Plastik odzyskany z butelek służy do produkcji polarów. Ponowny przerób gazet to mniej wyciętych drzew - aby wyprodukować 1 tonę papieru trzeba ściąć średnio 17 drzew.

Pomyśl o środowisku i o swoim zdrowiu zanim poprosisz w sklepie o reklamówkę. Zabieraj na zakupy torbę wielokrotnego użytku. Nie kupuj towarów w zbędnych opakowaniach. Segreguj śmieci.

Sztuka – gdzie w tym sztuka. Cóż dla niektórych śmieci to sztuka przetrwania.

Na początek trochę statystyk – ale odrobinę, bo sam przez wskaźniki brnąłem raczej opornie. W skali kraju – ogólnie bezrobotnych zarejestrowanych w tysiącach jest 1860,6 co daje stopę bezrobocia rzędu 11,7 %. Na naszym podwórku czyli woj. Śląskie - tychże bezrobotnych mamy 180,6 co stanowi wskaźnik rzędu 9,8 %. Dane wg GUS na koniec marca 2015r. Wszystko to bezrobotni zarejestrowani, a gdzie szara strefa? – nie można zapomnieć o tych, którzy byli zarejestrowani lub nie rejestrowali się wcale. Wyłania nam się z tego wszystkiego całkiem spora, by nie powiedzieć rzesza ludzi. Po dalszej selekcji – odrzucić należy tych co piją nałogowo i tych co kradną i tych co pracują na czarno. Pomimo odrzucenia sporej grupy – pozostaje jeszcze całkiem pokaźny tłum.

Zdarzyło wam się spotkać na ulicy człowieka pchającego wózek wypełniony po brzegi makulaturą czy złomem? Czasami to pchany przez człowieka rower. Jaka jest zazwyczaj wasza reakcja? Niech zgadnę: bezdomny, menel, pijak. Czasem górę bierze pogarda – bo przecież każdy jest kowalem własnego losu. Gdyby jeden z drugim nie pił to pewnie byłaby praca, a razem z nią reszta luksusów w jakich się pławimy – mieszkanie, jedzenie i cała otoczka życia.

Kiedyś sam kierowałem się takimi poglądami. Z racji wykonywania swojego zawodu, często mam styczność z takimi osobami i poznaję niejednokrotnie ich historię. To w jaki sposób potrafią przeżyć jest niewątpliwie sztuką. Owszem, część z tych osób to alkoholicy nie potrafiący już na trzeźwo iść przez życie, ale wśród nich są ludzkie tragedie. Utrata pracy, śmierć żywiciela rodziny, odtrącenie przez rodzinę, a nawet przez życiowego partnera. Wiele z tych osób ma swój honor i dumę – nigdy nie prosili o pomoc, nigdy nie ukradli – ale dzięki wysypisku potrafią przetrwać. Zapyta ktoś - co zatem jest sztuką? Sztuką jest nie dać się systemowi, sztuką jest przezwyciężyć swoje opory, sztuką jest radzenie sobie w sytuacji kryzysowej i nie pójście na łatwiznę, sztuką jest przetrwać za grosze jakie zarabia się wyszukując i sprzedając chociażby złom ze śmieciowiska. Niejednokrotnie łatwiej przetrwać na odludziu niż w miejskiej dżungli.

O keszu – zgodnie z wytycznymi- tradycyjny na kordach, wiszący. Niezbędny będzie wkrętak krzyżowy. Kordy nie są może idealne bo teren zalesiony, ale dacie radę. już mi się ścieżka wydeptała.